a tribute to the ghosts
Είναι ωραία εδώ στη σάλα αναμονής
Του μέλλοντος, λέγανε και ολοένα
κοιτούσαν
Προς τη πόρτα να δούνε ποιος ήταν
Αυτός που έμπαινε κάθε φορά, ενώ
Σε κάθε χτύπημα του κουδουνιού
Αίφνης αναθαρρούσαν και έτρεχαν
ν' ανοίξουν,
Ακόμα πιο ωραία, συνέχιζαν να λένε,
Όσο σκεφτόμαστε πως τίποτε δεν μας
κουνάει από εδώ
Ούτε καν αυτό το μέλλον που λέγεται
Ότι θα μας οδηγήσει σε μια όσο να' ναι
παλαιότερη εποχή
από την κατοπινότερή του,
Μας αρκεί η αναμονή,
δηλώναν,
Και μια σταυρώναν τα χέρια τους και
Μια χτυπούσαν δυνατά τα γόνατά τους,
Παριστάνοντας δήθεν ότι θα φύγουν,
Όμως όχι, δεν είμαστε εμείς για τέτοια,
ξεφύσησαν
κάποια στιγμή,
για τέτοια δεν είμασταν ποτέ,
Και έως τώρα διατηρούμε την εντύπωση
Πως η αυριανή ημέρα μας αρκεί, όσο και
η σημερινή
Ότι εντός εικοσιτετραώρου έχουμε μιαν
Πλήρη περιφορά της γης γύρω από τον
εαυτό της
Και των καθημερινών συμβάντων γύρω
Από τα ίδια και πάντοτε αναμενόμενα
Μας είναι δε δύσκολο να εννοήσουμε το
Πώς ο κόσμος προχωράει προς τα μπρος
Εφ'όσον στριφογυρίζει στον εαυτό του
Πάντα, μα ιδού μία σβούρα, διεπίστωναν
Και κοιτούσαν ένα παιδί στην άκρη του
Διαδρόμου που έπαιζε με μία σβούρα,
Στις περιστροφές της φάνταζε να τυλίγει
Τα βλέμματα όλων σε έναν οφθαλμικό
χυλό
εντός του οποίου
σχεδόν υπνωτισμένη η
Πάσα διαφοροποιημένη σκέψη κατέληγε,
Έτσι είναι και η υδρόγειος, είπαν τότε με
φωναχτή
σκέψη,
Στην ενδοπεριστροφή της πάσα ζωή κείται
Ωμού με τις άλλες σε μία κοινή ζωή, μα πιο
κοινή
δεν γίνεται,
Και ευθύς πρόσεξαν το φωτισμό της σάλας
Που είχε ένα κάπως κοκκινωπό χρωματισμό
στην
δεσπόζουσα
ανταύγειά του επί του χώρου
Και συνεχίζαν να παρακολουθούν τη σβούρα
Μέχρι που κατέπιπτε στο πάτωμα νεκρή· ενώ
ανάμεσά τους
ήταν
ολίγοι
Που τυπώναν και μοιράζαν βιβλιδάρια με
Στίχους και δοκίμιά των σε όλους όσους
ευρίσκονταν εκεί
να περιμένουν
το μέλλον
Αυτοί έμοιαζαν ιδιαιτέρως εχθρικοί προς
Κάθε ξένον που ανεφαίνετο στην πόρτα,
Όχι, είπαν και αυτοί κάποια στιγμή, εμείς
Εξ όλων των συγκεντρωμένων στη σάλα
Έχουμε χρέος ανεξακρίβωτο το μέλλον μας
Έναντι παρεισάκτων να φυλάττουμε, και
Συνέχιζαν να χλευάζουν μυστικώς ο ένας
Τον άλλον και να παραδίδουν τα λειψά
Βιβλιδάριά τους με εγκάρδιες αφιερώσεις
Στην βιβλιοθήκη του χώρου, απ' όπου τα
Παρελάμβανε ένας από αυτούς και πρόθυμα
Τα διένεμε στους άλλους, ιδού ο άζυμος άρτος
του
θεάματος,
κήρυττε,
Μην τον αγγίξετε όμως , τους έλεγε καθώς
Τους προέτεινε τα έντυπα με σκυθρωπό
ύφος,
δεν είναι για σας
αλλά
για το μέλλον,
Και πού είναι το μέλλον, τον ρωτούσαν,
Εκεί ή εδώ, μπροστά ή πίσω μας, δεξιά
ή αριστερά μας;
Και κοιτούσαν αμήχανα προς τα κάτω
Αλλά έβλεπαν μόνο το γηραιό ξύλινο
πάτωμα,
Αλήθεια,
ρωτούσαν,
τι υπάρχει από κάτω μας,
Ο προηγούμενος όροφος του κτιρίου,
Ερχόταν η απάντηση, και ποιος μένει
εκεί;
Όμως δεν ήξεραν τι να τους απαντήσουν,
Σας ξαναρωτάμε, έλεγαν οι μεν, ποιος μένει
στον
κάτω
όροφο;
Δεν γνωρίζουμε, τους είπαν τελικώς, - είναι
Μήπως πιθανόν να βρίσκεται από κάτω μας
το παρελθόν μας;
Δεν το ξέρουμε αυτό, τους απάντησαν,
κάποιος πάντως μένει από κάτω,
Και από πάνω μας ποιοι μένουν; και όλοι
Μαζί κοιτάξαν προς την αμέτοχη οροφή,
Από πάνω
είναι
Μόνον η ταράτσα, τους καθησύχασαν,
Άλλος όροφος δεν υπάρχει, εδώ κάπου
πρέπει
συνεπώς
να έλθει το μέλλον,
Και φάνηκαν όλοι τότε κάπως να ηρεμούν,
Ενώ γινόταν ολοένα και πιο καθαρό πως
Οι ήχοι από το κάτω πάτωμα δεν είχαν
Τίποτε το απειλητικό μέσα στους πνιχτούς
θορύβους
και
ψιθύρους των
Που φαντάζαν πράγματι παρακείμενοι
Και αδιάφοροι χωρίς νύξη σχολιασμού
για ό,τι λάμβανε
χώρα
ένα μόλις πάτωμα πάνω·
Η αντιστοίχιση των ήχων και του κάτωθεν
Υποφερτού σάλου σε πιθανολογούμενες
αιτίες
Δεν κατέστη δυνατή, η δε συνύπαρξη δύο
Ορόφων με ένα είδος ζωής ο καθείς εντός
του
Μπορεί, είπαν, και να είναι μοιραία, στο
Βαθμό που κανείς από τους δυο δεν θα
ήταν εκείνος
Που θα τολμούσε να εκβάλλει μια ζωή
Οριστικά στην εγκαταλελειμμένη από
καιρό
άδεια
οικοδομή·
********************************************************************Και με αυτό το ποίημα ολοκληρώνεται μια εσωτερική τριλογία μέσα στην ενότητα "Θέατρο Σκιών", με τα προηγούμενα δύο, "Η Ατομική Εποχή του Λίθου" και "Η Ηλεκτρονική Εποχή των Πάγων (a tribute to fecesbook)" ήδη ανηρτημένα.
