Και τι θα μπορούσε να είναι μια
Παρτίδα σκάκι, Άργκιου, αν όχι
Μια πλέον διακριτική ενασχολία
Του Αγνώστου με την ανθρώπινη
Πανδαιμονία κατά τις ώρες, λέγω,
Της σιωπηρής σχόλης του και της
Ολοφάνερης κρυπτείας του εκ του
Συνειδέναι των πληθών ότε συχνά
Κατασταλάζουν στο πραγματικό
Ωσάν ίζημα αδιακρίτου θορύβου
Και
Αναδιανομής των ονείρων στους
Ίδιους καταλήπτες πάλιν, έλεγε ο
συμπαίκτης του,
Ενώ παρατηρούσε το χρονόμετρο
Δίπλα του ως εάν ήταν υπεργηίνου
προελεύσεως
Και κατ' όλως εμβόλιμη αναφάνεια
Στη σκοτεινή σκηνή των γεγονότων·
Κι εσύ, Άργκιου, τοσούτον ικανός
Παίκτης και σχεδόν μια αυθεντία
Στην Σικελική Άμυνα, προσπαθείς
Να σκεφθείς τι υπάρχει έξω απ' τη
Σκακιέρα της φερομένης ως ζωή,
Και αφεύκτως συναντάς τα ίδια
Πρόσωπα και τις ίδιες υψολιθικές
Έννοιες που αν τις κινήσεις ωσάν
πεσσούς επί των τετραγώνων
του μυαλού,
Δεν μπορεί παρά να ελπίζει κανείς
Σε μια νικηφόρο ισοπαλία με τους
ουρανούς,
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι σε
Αυτήν τη μάχη έρχονται γρήγορα
σε τσούγκτσβανγκ,
Άργκιου,
Υποχρεούνται να χάσουν λόγω του
Ότι δεν μπορούν να αποφύγουν τη
κίνηση,
Κατέληξε κάνοντας μια
κίνηση·
Να, ορίστε, δες τι υπάρχει έξω απ'
Αυτή την σκακιέρα, του απάντησε
τότε αυτός,
Τίποτ΄ άλλο παρεκτός οι γνώριμες
Φιγούρες της λέσχης: οι υπόλοιποι
παίκτες
Ο προπονητής κύριος Άππλυ αλλά
Και άλλοι, με ιδιαίτερη μνεία στην
Νεαρή καλλίγραμμη παρουσία της
Τρηη, αρχέλξη χυμόφυρτος για τις
μεταεδεμικές παρτίδες στα δάπεδα
των φύλων·
Τοιουτοτρόπως πέραν της σκηνικής
Ύπαρξης δεν συναντούμε παρ' αυτή
την ίδια,
Προ και ύστερον της ζωής καραδοκεί
Η ζωή πάλι, ότι το Μηδέν άλλο τι δεν
είναι
Παρεκτός αυτό που
Όπως λέει το όνομά του δεν ημπορεί
Να υπάρξει· είμαστε αλήθεια, πόσον,
περικυκλωμένοι από την ζωή
είτε υπάρχουμε είτε δεν υπάρχουμε
Και εκ των ουκ άνευ η υποχρέωση
Της κίνησης δεν συνιστά παρά τον
Μυστικό παγκόσμιο κινητήρα του
Βιωτού θεάτρου ώδε, που σαν από
μηχανής Λωτός
Εκτοπίζει τα μνημονικά των θνατών
Μόνον εις τις ημίφωτες επικράτειες
των ανειλημμένων ρόλων,
και ιδού σου λέγω,
Ο άνθρωπος περιπίπτει πάντοτε σ'
Ενοχή με αθώο τρόπο λόγω αυτής
Της υποχρέωσης της κίνησης και
Χωρίς ενοχή κανείς δεν ημπορεί
Να ζήσει πραγματικά,
Όμως αν θα 'θελε να περιμείνει
Αθώος, θα έπρεπε να μην ζήσει,
και
Αυτήν την αυταρχία της Μοίρας
Δεν δύνασαι να καταπολεμήσεις
άλλως
Ει μη ως παίκτης·
Συμπλήρωσε κάνοντας και αυτός
Την κίνησή του και πατώντας με
το χέρι
Άκαμπτο και τρομαχτικά σταθερό
Το φαίνον αρχαιόθεν χρονόμετρο
Ενώ φάνηκε πως ήθελε να πει κάτι
ακόμη·
Κάνω κίνηση, σημαίνει επικαθιστώ
Το χρόνο ανεπανάληπτο και μηκέτι
αναστρέψιμο,
Σημαίνει προτύπως, υποχρεούμαι
Να μετέχω σ' ένα θέατρο περί του
οποίου κανείς δεν εζήτησε την
Άδειά μου αλλά πιθανώς θα ζητήσει
Την πληρότητά μου, όμως θα είναι
ο άνθρωπος
Ο Ων του εαυτού του, ότε αποβεί από
Ηθοποιός ο Σκηνοθέτης που επιθυμεί
ή δεν επιθυμεί
Να λάβει και αυτός ένα ρόλο ανάμεσα
Στους τήδε κακείσε επαλυσοδεμένους
της Μοίρας,
ότι
Αυτή η 'Αλυσος θραύεται μονάχα με
Το μυαλό και μήποτε με την ωμωδία
Της θυμάρπαστης οντοφρένειας για
Ένα ερπυστριοφόρο φαίνεσθαι στον
οχλοσυρμό του εμείς·
Είπε όλως και ξανακοίταξε έξω από
Την πυρέσσουσα σκακιέρα προς το
Αστρικό Διάστημα:
Ναι, ήτανε πάντα οι γνώριμες μορφές
Και εξ αυτών κάποιες απησχολημένες
στις ιδικές των παρτίδες,
Σημείον άλλωστε αλάθητο πως η Ζωή
Ποτέ δεν είναι μια συνοδοιπορία μηδέ
ωστόσο και μονισμός,
Αλλά
Μια παρτίδα,
Η που μεταξύ ανθρώπων πάντοτε θα
Καταλήξει σε νίκη, ήττα, ή ισοπαλία·
Μεταξύ όμως θεού και ανθρώπου
Άλλ' αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε
να 'χει
Ει μη την Ποίηση μόνον·
