Δεν ξέρω πόσοι από τους φίλους μπετοβενιστές έχουν δώσει την πρέπουσα σημασία σε αυτό το (σε πρώτη ακρόαση) υπεράνω πάσης υποψίας adagio.
Είναι που ο Beethoven, όταν επιλέγει να "μιλήσει" στο κύτταρο του ανθρώπου, προτιμάει συνήθως τα πιανιστικά έργα, και όχι, τις συμφωνίες του. Σε αυτές τις τελευταίες ομιλεί περισσότερο ο ιδεαλιστής και πανοικουμενικός οραματιστής Beethoven.
Στα πιανιστικά του όμως, κυμαίνεται ένα "βαθύτερο" αίνιγμα, μια πόρτα που ξαφνικά ανοίγει πέρα από την ζωή και τον θάνατο προς μια απρόσιτη ουσία...
Ο Beethoven φαίνεται πεπεισμένος πως αυτή η ουσία ενοικεί στον άνθρωπο.
Στο πιάνο, η εξαίρετη Γερμανο-ιαπωνίδα σολίστ Alice Sara Ott .
