Επί του χάρτου σε φως αλλόκοσμο
Και παντοτινής προοπτικής ως εάν
Είχε διαφύγει της Ιστορίας της και
Του προτέρου χρόνου της προς ένα
Άφθαρτο όνειρο των ελευθεριακών
Εδεμιαίων οχυρών· απέναντι δε σε
Κάθε κακό και εξουσία η οικουμένη
όλη
είχε
Περάσει σε μια φωτεινή τυπογραφική
Αποκάλυψη των ορέων, των πεδιάδων
Των
Ποταμών και των θαλασσών, ώσπερ
Το χρυσίον της ημέρας προσαρτά τα
Σύνορα της πρωινής αφύπνισης και
Έγερσης απ' το σκότος ενός τυφλού
Ενός χωρίς μονάδες προς τα φωτεινά
Πλήθη που ενέκλειε στην άβυσσό του·
Όχι Γαία φυσική μα φυσικοποιημένη
Ένα τεράστιο Άλσος ο κόσμος εφάνη
Να μην ταράσσεται πλέον εκ παντός
Συνωστισμού ασυμβάτων και εν όλω
Αντινομουμένων θελήσεων και θυμών
Μεταξύ τους ότι αληθώς ο γεωγράφος
γνωρίζει
πως
Τα σύνορα εμβάλλονται στον χάρτη
Από χέρι ανθρώπινο και από το ίδιο
Χέρι εκβάλλονται, ότι γνωρίζει ακόμα
Κάλλιστα πως η Γη κάποτε προκύπτει
ως
η Κόρη του και όχι η μάνα του,
Και τίποτε δεν είναι ιερότερο από μια
Μεταμόρφωση του χάους, των βυθών
και των γεωψυχικών εγκάτων
σε έναν Κόσμο·
Ώστε είστε αναρχικός, κύριε Ρεκλύ;
Τον ερώτησε ο συνάδελφός του και
Ξεφύλλιζε έναν τόμο της Γεωγραφίας
Του, αληθεύει πως επήρατε μέρος στη
Κομμούνα,
κύριε Ρεκλύ,
Του είπε
Και σκέφτηκε πως ήταν καλύτερο να
Φύγει από εκεί το γρηγορότερο· είμαι
ΕΔΩ
Του απάντησε τότε ο άνθρωπος με τα
Φωσφόρα μάτια, πάντοτε ήμουν, και
θα είμαι
εκείνος που μετείχε στην μεγάλη
Εξέγερση του Χρόνου,
Και τώρα απλά είμαι εδώ, συμπλήρωσε
Κι άφησε τον συνομιλητή του μετέωρο
Να απορεί,
Αν με τη λέξη εδώ εννοούσε κάτι πέραν
Του τόπου· ο δε τόμος της Γεωγραφίας
που κρατούσε στα χέρια του
Είχε εκβάλλει από τις σελίδες του έναν
Αναδιπλωμένο εκτεταμένο χάρτη που
Έφθανε σχεδόν στο πάτωμα σαν μια
Πτυσσόμενη σκάλα, ενόσω οι μορφές
που εμφανίζονταν πάνω του
Θα μπορούσε να εκληφθούν εν ταυτώ
Πως κατέρχονταν και ανέρχονταν απ'
το ίδιο
πάντα
Ανοιχτό πεδίο του γραπτού
Ανθρώπινου και μόνον
Λόγου·
