Friday, October 29, 2010

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ


το φλερτ είναι το λυπημένο αντίθετο του έρωτα

Και μέσα σε μια νύχτα ολόκληρος
Ο πληθυσμός της γης χωρίστηκε

σε δύο μέρη

Να παρατηρούν το ένα το άλλο
Σε μιαν αιώνια σάλα αναμονής

που ήταν αυτός ο πλανήτης·

Οι μεν γυναίκες εξ αριστερών να
Κοιτάνε αδιάφορα το ταβάνι προς

τον βυθό της θαλάσσης

Οι δε άνδρες εκ δεξιών να κοιτάνε
Το πάτωμα στην επουράνια στέγη·

Τοιουτοτρόπως τα βλέμματά τους
Διεσταυρώθησαν κάποτε στο ύψος

της

επιφάνειας

μόνον,

Σας μιλήσαμε, το αντιληφθήκατε;
Είπαν οι δεύτεροι και αλλοιθωρίζαν

Στην προσπάθειά τους να εποπτεύουν
Αδιακρίτως προς κάθε κατεύθυνση με

διακριτή διακριτικότητα·

Και εμείς αληθώς

Σας ανιχνεύσαμε κάπως εντονότερα
Αυτή τη φορά, είπαν και οι δεύτερες

και επακολούθησε έξαλλη σιωπή

Για τρεις χιλιετίες περίπου· κατόπιν
Η χορωδία των ανδρών απεφάνθη,

Αφήνουμε αυτό, είπαν και έθεσαν
Με προσοχή ένα ημερολόγιο προς

την μεριά των γυναικών·

Και εμείς, ελέχθη από αυτές, μην
Νομίσετε, δεν σας απαντάμε ακόμα

Για να μην θεωρήσετε πως είμαστε
Κυρίες· και εμείς, είπαν οι άνδρες

Αρνούμαστε να σας απευθύνουμε
Τον λόγο για να μην αναθεώρησετε

πως δεν είμαστε

Εξ ίσου κύριοι, είπαν με καθυψωμένο
Το φρύδι, και εμείς, αντείπαν αυτές

Δεν δίνουμε ποτέ δικαιώματα μόνον
Όμματα, και εμείς, αντέτειναν αυτοί

Θέλουμε λύση εδώ και τώρα, αν όχι
Ανάλυση των όλων δειγμάτων σας,

Και ευθύς σιωπήσαν ξανά και οι δυο
Πλευρές για δώδεκα χιλιετίες ακόμα,

Διαφεύγοντας με στωικό εκνευρισμό
Η μια των βλεμμάτων της άλλης· σας

Τιμωρούμε με αποφυγή απαντήσεως,
Είπε τότε η μαζική θηλυκή πλευρά και

Έκανε σαφές πως αυτό ήταν ήδη μία
Απάντηση, κι εμείς, είπαν οι άλλοι, δεν

Ξέρουμε για ποιο λόγο ακόμα να σας
Τιμωρήσουμε, ίσως με μιαν ερώτηση

χωρίς λόγο,

Και περίμεναν και οι δυο πλευρές για
Άλλα είκοσι χιλιάδες έτη αναγελώντας

με απρόκλητη πρόκληση

Η μία στην άλλη·

Το όλο επεισόδιο, ερρέθη

Κάποτε από τον αρχισυντάκτη της
Παγκόσμιας επαρχιακής εφημερίδας

πως ήταν σχεδόν αυθεντικό,

σχεδόν,

γιατί αμφισβητείτο εντόνως

Όχι ακριβώς η ύπαρξη Κυριών και ανδρών,
Πράγμα συζητήσιμο κατά τη γνώμη του,

αλλά κυρίως

Η ύπαρξη επαρκούς φρέσκου αερισμού
Στην αιώνια σάλα αναμονής στην οποία

και τα δύο μέρη ωστόσο

φαίνονταν πως είχαν πάρει

πολύ αέρα·

Εν τω μέσω μιας προσωρινής ανακωχής
Γεμούσης στιγμιαίων εξάρσεων, αγριωπών

βλεμμάτων

και νοητικών θωπειών,

Ενώ

Διαρκώς ακουγόταν το νευρικό ανυπόμονο
Κουδούνι για να εισέλθουν αδικαιολόγητα

περισσότεροι

σ' αυτό το τόσο ασφυκτικά πλεονάζον

ελάχιστο της ζωής·


Tuesday, October 26, 2010

HÉLÈNE GRIMAUD






Δύο πιανιστικές σπουδές του Σεργκέι Ραχμάνινοφ από την πολύ αξιόλογη Γαλλίδα πιανίστρια.

Thursday, October 14, 2010

ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Στο δάπεδο φαίνονταν οι άνθρωποι
Στις καθημερινές ασχολίες των ενώ

δίπλα τους

Φύτρωναν και ανέρχονταν οι βλαστοί
Που φυοβολούσαν ένα πέρασμα προς

μιαν απέραντη χρυσαφένια

πολιτεία,

Κάποτε,

Λέγεται ότι την είδε μπροστά του, σαν
Από ξαφνική έγερση απ' έναν μεγάλο

ύπνο

ο άγνωστος κληρονόμος του κόσμου

και σάστισε σιωπηλός,

Είμαι εδώ, του ψιθύρισε η θηλυκή
Φωνή της μυστικής πόλης, πάντα

ήμουν

εδώ,

Είμαι η δική σου κόρη, ο δικός σου
Νους, είμαι ό,τι απομένει από τη γη

Όταν ο θόρυβος κοπάζει και είμαι η
Απόληξη ακόμα όλων των ψιθύρων

Της βαθειάς απόκρημνης νύχτας των
Αιώνων που έως σήμερα δεν παύουν

ούτε για μια στιγμή

Να ανέρχονται και να κατέρχονται·
Σαν πύρινος έλικας από τον ουρανό

την μία

στήλη κτιστής ονειροπόλησης

Θνητού θεού σε γήινη εξορία στους
Ανθρώπους ξανά θα παρουσιάσουν,

Εδώ μονάχα σωπαίνει η λέξη για να
Ακούγεται ο λόγος της, του είπε και

Ένοιωσε την ανάσα της σαν απαλό
Γλυκό αεράκι στο πρόσωπό του να

τον

διανέμει σ' ένα αποσιωπημένο

θαύμα,

Ότι μπορούσε πλέον να μιλάει χωρίς
Ν' ανοίγει τα χείλη του, και του ήταν

δυνατόν

Να μετακινείται παντού ανά την γη
Χωρίς να σαλεύει από την θέση του

Και ακόμα, δεν του ήταν δύσκολο να
Ίπταται βαδίζοντας στο έδαφος, ούτε

Ακατόρθωτο να προχωράει στον αέρα
Σα ρόδινος ήλιος των παιδικών εποχών·

Την μαγεία αυτού του έρωτα, δεν την
Κατέγραψε κανένα εγχειρίδιο ιστορίας

έως σήμερα

καθώς έλεγαν από παλιά

Οι τροβαδούροι της Εδέμ με την σημαία
Της αθανασίας καρφωμένη δίπλα τους

Πως η ψηλότερη κορυφή του κόσμου
Απ' ανθρώπους ορατή δεν θα μπορούσε

να είναι,

Όμως, έλεγαν ακόμη,

αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει,

Όμως,

ξαναέλεγαν,

Αυτό δεν θα σήμαινε ακόμα
Πως κι ο υπόλοιπος κόσμος

πράγματι υπάρχει·


Tuesday, October 12, 2010

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΠΑΪΡΟΪΤ

Σιγά σιγά συγκεντρώνονταν τα πλήθη
Από τις τέσσερεις γωνιές της γης στο

αρχαίο στάδιο του Λόγου

Ενώ από πολύν καιρό κυκλοφορούσε
Η φήμη πως ένας νεκρός αναστήθηκε

Στις Κλαζομενές και διέτρεξε δυόμιση
Χιλιάδες χρόνια προς το μέλλον για να

συναντήσει

το φως

μιας νέας αυτοκρατορίας·

Και στο κέντρο του ωκεάνειου σταδίου
Δεν εντοπιζόταν ο Χανς φον Μπύλοβ

Μηδέ το αετίσιο βλέμμα του Βάγκνερ
Ουδέ η θάλασσα της ορχήστρας των

ορχηστρών

αλλά

Οι λέξεις της οικουμένης σε μια λαμπρή
Αρχιτεκτονική του λόγου· λέξεις αυτής

της ζωής

Σαν νύμφες του ηλίου στα φαράγγια
Μιας πιο υπαρκτής πραγματικότητας,

Οι πλήρεις λέξεις δέσμες του κόσμου σαν
Προβολείς στον ουρανό του ανθρωπίνου

νου

Και

Σε μια οριστική ενθρόνισή τους στο ον·

Ήταν σχεδόν αδύνατον να διαπιστωθεί

Ποιο το θέατρο πλέον και ποια η ζωή και
Ποιο το έξω ή το μέσα του σταδίου, τίνες

Οι θεατές και οι δραματουργοί, ο Λόγος
Από την πράξη ποιος, μα ακόμα, κανένας

Δεν θα μπορούσε εφεξής να ξεχωρίσει
Τον άνθρωπο από το χρυσαφένιο φως

της αληθείας του·

Και ολοένα συνέρεαν τα πλήθη στο μέγα
Στάδιο λες και τ' ανέβαζε στην επιφάνεια

της γης

μια μυστική κρύπτη

του χρόνου

Ο οποίος αδιάγνωστα έτοιμος σαν από
Την αρχή του, εσύρετο από αιώνα σε

αιώνα

από έτος σε έτος

και από στιγμή σε στιγμή

Για ν' αναγεννηθεί από το μηδέν μέσ'
Από τα μάτια μιας λευκής γενεάς που

τόσο παιδικά ανύποπτη

βάδιζε έξω από κάθε κόλαση του
παρελθόντος

προς έναν ακόμη

Ερωτηματικό παράδεισο χωρίς κανένα
Ερώτημα μέσα του για να απαντηθεί·


Thursday, October 7, 2010

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΟ

Εμείς θα σας ασφαλίσουμε κύριε, του
'λεγε ο αιφνίδιος άνθρωπος φορώντας

ένα κοστούμι του 19ου αιώνα,

Θα σας ασφαλίσουμε τόσο καλά που
Δεν θα νοιώσετε ποτέ καμμιά επιθυμία

Να απασφαλιστείτε, ούτε καν από την
Ζώνη του αυτοκινήτου σας αφού θα το

παρκάρετε,

και ούτ' επίσης

Από την ζώνη υψηλού κινδύνου στην
Οποία εσείς δεν ανήκετε κακώς ακόμα,

καθώς και

Από την ζώνη ελέγχου την οποία πιθανώς
Και θεωρείτε ως ουδέτερη ζώνη στην ζωή

σας,

κύριε,

Ούτε ούτε θα έχετε ποτέ την τάση να
Απασφαλιστείτε κι από την εύκρατη

ζώνη του πλανήτη

και να πέσετε

στο διάστημα,

Αληθώς αγγέλω, θα σας ασφαλίσουμε
Τόσο καλά, ώστε δεν θα το κουνήσετε

πια από τη θέση σας

Και αν ποτέ νοιώσετε άγαλμα, ακόμα
Και τότε το ασφαλιστήριο πρόκειται

να σας καλύψει

Μ' ένα μεγάλο πανί για να μην φαίνεστε,
Μα και στ' αποκαλυπτήρια της προτομής

σας

κύριε,

Θα σας καλύψουν αν όχι τα ασφαλιστήρια
Τότε σίγουρα οι επευφημίες του πλήθους,

Φωτιά και παγετός, ατύχημα κι αρρώστεια,
Όλες οι περιπτώσεις είναι σαν σε παρέλαση

Μπροστά 'π' τα μάτια σας, και πάνω απ' όλα
Σε περίπτωση θανάτου, το τομάρι σας θα το

Πουλήσετε ακριβότερα μονάχα σε μας, κύριε,
Του είπε και έπαυσε για λίγο κοιτάζοντάς τον

με ζωηρή υπνηλία,

Ενώ εκείνος

Δίσταζε για λίγο, αλλά τελικώς απετόλμησε
Την ερώτηση καθώς κοιτούσε το πάτωμα,

Και τι

καλύπτουν τα ασφαλιστήρια

σε περίπτωση ζωής,

Του είπε και

Σκεφτόταν σοβαρά να υπογράψει από
Καθαρή έλλειψη ενδιαφέροντος μόνον,

Σε περίπτωση ζωής τι καλύπτουν,

ξαναρώτησε,

Αν και λιγότερο ανησυχώντας αυτή την
φορά

Όχι όμως και ανεπίστρεπτα αδιάφορος·


Wednesday, October 6, 2010

EDGAR VARÈSE: Ionisation



Το πρώτο έργο στην ιστορία της μουσικής που γράφτηκε αποκλειστικά για σύνολο κρουστών.