το φλερτ είναι το λυπημένο αντίθετο του έρωτα
Και μέσα σε μια νύχτα ολόκληρος
Ο πληθυσμός της γης χωρίστηκε
σε δύο μέρη
Να παρατηρούν το ένα το άλλο
Σε μιαν αιώνια σάλα αναμονής
που ήταν αυτός ο πλανήτης·
Οι μεν γυναίκες εξ αριστερών να
Κοιτάνε αδιάφορα το ταβάνι προς
τον βυθό της θαλάσσης
Οι δε άνδρες εκ δεξιών να κοιτάνε
Το πάτωμα στην επουράνια στέγη·
Τοιουτοτρόπως τα βλέμματά τους
Διεσταυρώθησαν κάποτε στο ύψος
της
επιφάνειας
μόνον,
Σας μιλήσαμε, το αντιληφθήκατε;
Είπαν οι δεύτεροι και αλλοιθωρίζαν
Στην προσπάθειά τους να εποπτεύουν
Αδιακρίτως προς κάθε κατεύθυνση με
διακριτή διακριτικότητα·
Και εμείς αληθώς
Σας ανιχνεύσαμε κάπως εντονότερα
Αυτή τη φορά, είπαν και οι δεύτερες
και επακολούθησε έξαλλη σιωπή
Για τρεις χιλιετίες περίπου· κατόπιν
Η χορωδία των ανδρών απεφάνθη,
Αφήνουμε αυτό, είπαν και έθεσαν
Με προσοχή ένα ημερολόγιο προς
την μεριά των γυναικών·
Και εμείς, ελέχθη από αυτές, μην
Νομίσετε, δεν σας απαντάμε ακόμα
Για να μην θεωρήσετε πως είμαστε
Κυρίες· και εμείς, είπαν οι άνδρες
Αρνούμαστε να σας απευθύνουμε
Τον λόγο για να μην αναθεώρησετε
πως δεν είμαστε
Εξ ίσου κύριοι, είπαν με καθυψωμένο
Το φρύδι, και εμείς, αντείπαν αυτές
Δεν δίνουμε ποτέ δικαιώματα μόνον
Όμματα, και εμείς, αντέτειναν αυτοί
Θέλουμε λύση εδώ και τώρα, αν όχι
Ανάλυση των όλων δειγμάτων σας,
Και ευθύς σιωπήσαν ξανά και οι δυο
Πλευρές για δώδεκα χιλιετίες ακόμα,
Διαφεύγοντας με στωικό εκνευρισμό
Η μια των βλεμμάτων της άλλης· σας
Τιμωρούμε με αποφυγή απαντήσεως,
Είπε τότε η μαζική θηλυκή πλευρά και
Έκανε σαφές πως αυτό ήταν ήδη μία
Απάντηση, κι εμείς, είπαν οι άλλοι, δεν
Ξέρουμε για ποιο λόγο ακόμα να σας
Τιμωρήσουμε, ίσως με μιαν ερώτηση
χωρίς λόγο,
Και περίμεναν και οι δυο πλευρές για
Άλλα είκοσι χιλιάδες έτη αναγελώντας
με απρόκλητη πρόκληση
Η μία στην άλλη·
Το όλο επεισόδιο, ερρέθη
Κάποτε από τον αρχισυντάκτη της
Παγκόσμιας επαρχιακής εφημερίδας
πως ήταν σχεδόν αυθεντικό,
σχεδόν,
γιατί αμφισβητείτο εντόνως
Όχι ακριβώς η ύπαρξη Κυριών και ανδρών,
Πράγμα συζητήσιμο κατά τη γνώμη του,
αλλά κυρίως
Η ύπαρξη επαρκούς φρέσκου αερισμού
Στην αιώνια σάλα αναμονής στην οποία
και τα δύο μέρη ωστόσο
φαίνονταν πως είχαν πάρει
πολύ αέρα·
Εν τω μέσω μιας προσωρινής ανακωχής
Γεμούσης στιγμιαίων εξάρσεων, αγριωπών
βλεμμάτων
και νοητικών θωπειών,
Ενώ
Διαρκώς ακουγόταν το νευρικό ανυπόμονο
Κουδούνι για να εισέλθουν αδικαιολόγητα
περισσότεροι
σ' αυτό το τόσο ασφυκτικά πλεονάζον
ελάχιστο της ζωής·
