Αν ανταλλάξουμε δυο πράγματα
Πλήρως διαφορετικά μεταξύ τους,
και χωρίς κανένα λόγο χρηστικό,
έλεγε ο θεός Ερμής
στον Αγαμέμνονα,
'Οπως ας πούμε ένα θυροτηλέφωνο
Με ένα λεξικό, τότε προφανώς το
κέρδος
για τη κάθε πλευρά
είναι σκοτεινό,
Είπε ο θεός και αίφνης κοίταζε
Τα σταματημένα οχήματα στο
σηματοδότη,
Θέλεις να πεις δηλαδή, του είπε
Τότε ο Αγαμέμνων, πως η συνάφεια
των πραγμάτων
είναι από μόνη της
μια κερδοφόρος επιχείρηση;
-αυτό θέλεις να πεις;
Και άρχισε κι αυτός να κοιτάει το
Σηματοδότη πoυ' δειχνε μονίμως
κόκκινο,
Ναι ακριβώς, του είπε ο Ερμής,και ίσως
Θα μπορούσαμε να καταστρέψουμε
Κάθε ισχύουσα θλίψη αν αρχίζαμε
Και αποσυντονίζαμε τις ανταλλαγές
Με κάτι τέτοιο, ακόμα και το φως
Δεν θα μπορούσε να σταθεί στα
πόδια του
και θα παραπατούσε
Μέσα στην αρχέγονη συντέλειά του
Συμπλήρωσε ο Ερμής και έκανε
νόημα
Να φύγει ο ήλιος από μπροστά του,
Σκέψου μόνο, είπε στον βαριεστημένο
Αγαμέμνονα,
Πως αυτά τα οχήματα που βλέπεις
Να περιμένουνε να ξεκινήσουνε
ξανά
Δεν θα είχανε καμμια προοπτική
Ισονομίας αν δεν ήταν ο σηματοδότης
να τα αναδιανέμει
στους δρόμους,
Και εκείνη τη στιγμή ο ήλιος έφυγε από
Μπροστά του όπως τον διέταξε, κατά
συνέπεια μεγίστη,
συνέχισε ο θεός,
Αν είναι η ανταλλαγή ένας σιωπηλός
Σηματοδότης στα ανθρώπινα τότε
τα σήματα
από μη συναφείς ανταλλαγές
θα προκαλούσαν
Πανικό και ανασκευή κάθε συσσωρευμένης
Πίστης του ανθρώπου προς τ' ανθρώπινα
όπως επίσης
και μία
ξεκαρδιστικά άνομη ισονομία
Ίσως τότε να'τανε πραγματικό το κέρδος
Και όχι μόνιμη ζημία για τις καλλιέργειες
του νου
στο χρόνο,
Κατέληξε ο Ερμής και με κάποια λυπημένη
Προσδοκία πρόσεξε ότι ο σηματοδότης
για πολλή ώρα
δεν μετεβίβαζε το κόκκινο σήμα
σε πράσινο
Τα οχήματα ήταν σταματημένα εκεί
Η προοπτική αποκόλλησής των από
τη διάβαση
Φαινόταν περισσότερο σκοτεινή από
Ποτέ
Ο δε Αγαμέμνων ανέμενε μ' ελπίδα να
Ξεκινήσουν πάλι για να μπει σε ένα
ταξί
που εκείνη τη στιγμή ακόμα
δεν έβλεπε
