Τρία χρόνια συνεχομένων αναρτήσεων είναι αρκετά ώστε το ιστολόγιό μου να ...ζητήσει διακοπές (και μάλιστα χειμερινές). Νοιώθω ότι και οι δυο περίοδοι του ιστολογίου ήταν πολύ παραγωγικές όσον αφορά την ποιητική μου, ιδιαίτερα η δεύτερη. Θα "επιστρέψω" μάλλον κατά τις αρχές του νέου έτους, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Εκτάκτως μπορεί να αναρτώνται διάφορα κείμενα στα άλλα δύο ιστολόγιά μου. Ευχαριστώ όλους τους φίλους και αναγνώστες για το ειλικρινές ενδιαφέρον τους επ'αυτού του ιστολογίου. Θα τα ξαναπούμε σχετικώς σύντομα.
Κατ'εξαίρεσιν, και για αυτή την ανάρτηση τα σχόλια θα είναι ανοιχτά για όποιον θα ήθελε είτε τώρα είτε προϊόντος του χρόνου να εκφράσει κάποια σκέψη.
Monday, September 22, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
19 comments:
άντε καλά..
επειδή είσαι εσύ μονάχα
φιλια!
είχα τόσα να σου γράψω για τα φαντασΜΑΓΟΡικά 'τοπία' σου...
τ' αφήνω προς το παρόν
να ξέρεις, πάντως: θα μου λείψει η 'σκοτεινή' σου πύλη που μ' έβγαζε
στον εξώστη του ουρανού
έρρωσο - (και) για να τα λέμε!
@isis:
Σ'ευχαριστώ!
Και ανταποδίδω.
@onlysand:
Νανά μου, σ'ευχαριστώ.
Και μιας και "έπιασες" τον "εξώστη του ουρανού", θα έλεγα ότι με μένα συμβαίνει κάτι πιθανώς περίεργο: μου αρέσει να "παρατηρώ" ιδιαίτερα τον ουρανό που κατακάθεται στον ίδιο τον εξώστη.
Μου δίνει δηλαδή την εντύπωση ο τελευταίος πως είναι ένα δά-πεδο (και "δα" δωριστί είναι η γη, για να μη ξεχνιόμαστε) ανυψωμένο από την ίδια την "έλξη" του ουρανού και από την άλλη, μαζί και το αντίστροφο: ένα είδος καταβυθισθέντος στερεώματος.
Ένα ναυάγιο από "ψηλά", συνεπώς, επί του οποίου ανύποπτη η ανθρωπότητα έστησε χορό.
Θα τα λέμε, ασφαλώς.
Απολαμβάνω να σε διαβάζω. Πλάθεις εικόνες πλούσιες και μύθους εξαιρετικούς.
Έχω την αίσθηση, λοιπόν, my Return (γράφω τώρα τις σκέψεις μου, γιατί ποιος ξέρει πότε (και αν) θα ξανανοίξεις τα σχόλια...;) πως με όλα σου τα ποιήματα, ‘σκοτεινά’ και ιδιοφυή – με την οικεία ‘καθημερινότητα’ που λοξοκοιτάζει στο αόρατο Άφατο - είναι σαν να μας λες: σταμάτα να κυνηγάς την ευτυχία, γίνε ευτυχισμένος – βαθιά ανασαίνοντας τον Κόσμο, αφού αυτός σου δόθηκε.
Αλλιώς, γνώρισε και μείνε μόνος στην πολυάνθρωπη έρημο.
Αλλιώς, πάρε τον καθρέφτη του τέρατος που είσαι και ζήσε τους εφιάλτες σου.
Κοιτάζοντας απ’ την άλλη μεριά του Εξώστη: βαφτίζεις το ένστικτο στην αγνότητα του ανθρωπισμού με τη ματιά του Πρωτόπλαστου, που βρίσκεται ήδη στην εσχατιά της Ύπαρξης.
Και, ανακουφιστικά (για τον αναγνώστη), δίνεις στη λέξη ‘Ποιητής’ το νόημά της - grazioso.
@Λάκης Φουρουκλάς:
ευχαριστώ για τα ευγενικά λόγια.
@onlysand:
Νανά μου σ'ευχαριστώ για τα πολύ γενναιόδωρα λόγια σου.
Κατά τα άλλα θα έλεγα ότι πάντα έχεις έναν ουσιαστικό τρόπο να "προσεγγίζεις" αυτά που γράφω. Και θα σταθώ ιδιαίτερα στις λέξεις "Άφατο" και "ανθρωπισμός", κυρίως επειδή δημιουργούν εντός μου σημαντικές αντηχήσεις ποιητικής εγρήγορσης και ετοιμότητας.
Να είσαι καλά.
Σε αναμονή λοιπόν
Στο μεταξύ θα σε τροφοδοτούν τα γεγονότα, και συ θα τα μετατρέπεις στίχους και αλληγορίες στην πιο φιλοσοφημένη (όοοοχι, δεν θα πω επική!!!) Ποίηση του διαδικτύου (και όχι μόνον του διαδικτύου φυσικά, μια και φτωχός στέκει ο χώρος του για να σε περιορίσει) με την διορατικότητα, την ενορατικότητα, την καθαρότητα της ματιάς σου.
(η Ποίησή σου είναι πέρα από απλούς στοχασμούς….είναι σκαπάνη στην ουσία των πραγμάτων. Σε ευρείς ορίζοντες που δεν αλυσοδένονται από την μικρή καθημερινότητα του γράφοντος, αλλά πάνε πολύ πιο πέρα, πολύ πιο μακριά, στο σύνολο, σε αυτό που αγγίζει όλους, που αφορά όλους, που περιλαμβάνει όλους)
Βαθύνοα Ποιητή, καλώς να ορίσεις ξανά όποτε εσύ κρίνεις.
Γεια σου φιλαράκι μου.Νιώθω μεγάλη οικειότητα με τους ήρωες που δημιούργησες. Τι άλλο να ζητήσει ο αναγνώστης από την γραφή; Από έναν φίλο; Αμα σου προσφέρει έναν κόσμο, μια εναλλακτική λύση, είναι δικός μας λες κι αμέσως ο κόσμος γίνεται πλατύτερος!
Καλή ξεκούραση και καλή ανασυγκρότηση, αν την χρειάζεσαι.
Εις το επανιδείν...
@ignis:
ευχαριστώ για την επίσκεψη και την ευγενική τοποθέτηση. Κατά τα άλλα η ποίηση πρέπει να είναι ουσία -συμφωνώ- και ακόμη έχει ιδιαίτερο νόημα όταν κάνει τις σκέψεις των άλλων να είναι, επιτέλους, εύγλωττες, σε πράγματα που ήδη έχουν βιώσει και απλά αναμένεται να γίνουν συνειδητά...
@dianathenes:
Ντιάνα μου, ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Δεν ξέρω αν ο κόσμος με το χάλι που έχει πρέπει να γίνει ...πλατύτερος. Η ποίηση όπως και να 'χει δεν αλλάζει τον κόσμο, μα ούτε μπορεί να πει κανείς πως τον αφήνει και εντελώς "ανεπηρέαστο".
Σκεφτόμουν τις προάλλες πάνω σε αυτό, πως η ποίηση αλλάζει τον κόσμο χωρίς να τον βάζει ...στη φασαρία να αλλάξει.
Εκεί είναι η καρδιά του ποιητικού γεγονότος ίσως.
@maximin:
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Ναι, αυτό εννούσα. Αλλάζει τον κόσμο χωρίς να τον βάζει στην διαδικασία της αλλάγής. Συγκεκριμένα αλλάζει εμάς και μας βοηθά να βγούμε από την μιζέρια που μας ρίχνει η πραγματικότητα. Αυτό εννοούσα με το "πλατύτερος" . Νιώθεις ότι ο ίσκιος σου υψώνεται και υψώνεται, μέχρι που δεν λογαριάζεις τον εαυτό σου για πλάσμα αυτού του κόσμου. Εστω για λίγο. Οσο κρατά τλχ η ποιητική εμπειρία.
@dianathenes:
Ωραία το διατυπώνεις Ντιάνα και συμφωνώ.
Να είσαι καλά, χαρά μου που σε βλέπω εδώ.
Διονύση τι έγινε, στο blog θα επιστρέψεις, στο facebook θα επιστρέψεις; Σε έψαχνα πριν μέρες στο facebook για να σε ευχαριστήσω για τον Bruckner, άκουσα την 8η.
@babis dermitzakis:
Όσο για το ...facebook, Μπάμπη μου, αφ'ης στιγμής εγράφη αυτό το ποίημα, δεν υπάρχει λόγος να χάνω τον καιρό μου άλλο εκεί...Αποστολή εξετελέσθη, που λένε.
Χαίρομαι που σου άρεσε ο Bruckner,να είσαι καλά!
Κρίμα! Πάνω που βρήκα λίγο χρόνο & είπα να περάσω & να θαυμάσω.
Μα δεν πειράζει. Η ξεκούραση είναι απαραίτητη & χρειάζεται & αυτή στο χρόνο της. Θα τα πούμε & αργότερα. Να σαι καλά & καλό μήνα.
@akb8862:
Άλεξ, σ' ευχαριστώ, να είσαι καλά.
Kαλό απόγευμα
Καλή ξεκούραση
Να γυρίσεις ανανεωμένος
Και εγώ μόλις τέλειωσα στο
Ημερολόγιο Γέφυρας, σήμερα,
τον πρώτο κύκλο του Ημερολόγιου
και αρχίζω από αύριο τον επόμενο
κύκλο του Ημερολόγιου Γέφυρας
Καλό απόγευμα φθινοπωρινό
και δημιουργικό
@sailor:
Να είσαι καλά, Καπετάνιε μου, ευχαριστώ.
http://justthereturn.blogspot.com/2008/08/surfacebook.html
Φοβερό το ποίημα.
Ευτυχώς που διαβάζεις τα σχόλια...
Post a Comment