Ώστε πρόκειται για έρημο, είπαν
Οι αρχάριοι στο κόσμο καθώς
τον αγναντεύαν
προσεχτικά,
Όχι απαραίτητα, τους τονίστηκε,
Σκεφθείτε πόσο αραιοκατοικημένoι
είναι μέσα τους
οι ίδιοι οι άνθρωποι
σκεφθείτε το,
Μην λογίζετε λοιπόν αυτό που βλέπετε
Ως έρημο, μπορεί βεβαίως οι αιτούμενες
μορφές
να εμφανίζονται σπάνια
αλλά κάποτε κάποιος περνάει από δω
Και από μόνος του αρκεί, ακούτε που
Σας λέμε, λέγαν στους αρχάριους, ένας
μονάχα
είναι
ο ζητούμενος
Οι πολλοί είναι μι'αυταπάτη, ποτέ δεν
Υπήρχαν, δεν ζήσαν ποτέ, δεν πληρώθη
ο κόσμος
από τη παρουσία τους
Το πολύ πολύ να ήταν το ντεκόρ μιας
Και μόνον απουσίας, ένας αμήχανος
μηχανισμός
αναμονής
ρυθμισμένος σε τέρμα ένταση,
Τους λέγαν,και έσβηναν σιγά σιγά
Οι φωνές τους αφήνοντας τους
αρχάριους
μόνους τους,
Γυρισμένος μέχρι τέρμα, τους ξανάπαν,
Και ζωή μαθές καλείται ακριβώς αυτό:
ότι ως τώρα
κατέβαζε
το διακόπτη των πολλών
Χωρίς ποτέ να τους διακόπτει,
Είπαν οι φωνές και ευθύς αφανιστήκαν
Αφήνοντας τα γέλια να ακούγονται και
τις βοές
Εκατομμυρίων καμηλιέρηδων, που αίφνης
Ανεφάνησαν εκ της κοιλίας της γης και
Χαράζαν ήδη πορεία
διακριτικά ανυποψίαστοι
και
διακριτικά υποψιασμένοι
Αντέχοντας την έρημο ωστόσο
Διακριτικότερα ακόμη
Με κάθε κόστος, πάση θυσία
