Έχω την αίσθηση, έλεγε ο Αγαμέμνων
Στον μπροστινό του συνεπιβάτη, πως
είμαι νεκρός
μην γυρίσεις απότομα να με δεις,
συμπλήρωσε,
Γιατί το λες αυτό Αγαμέμνων, είπε
Ο άλλος, έχεις την εντύπωση μήπως
Πως οι νεκροί μιλάνε,
όπως εσύ τώρα δα
Ή ακόμη ότι ταξιδεύουν με τραίνο
Από προορισμό σε προορισμό
Όπως και αυτό το κάνεις, μην και
Το κύριο γνώρισμα των νεκρών
Όπως αναμφίβολα έχουμε πλέον
Πειστεί, δεν είναι η ακινησία εν
Αντιθέσει με την κίνηση των ζώντων;
Τι νομίζεις δηλαδή; προς τι λοιπόν
το αναπάντεχο
των λόγων σου;
Δεν είμαι σίγουρος, του είπε ο Αγαμέμνων,
Εξ άλλου, μόλις ανέφερες τα ουσιώδη
γνωρίσματα
της ζωής
αλλά όχι των ζωντανών,
Θέλεις τελικώς να πεις πως άλλο η ζωή
Και άλλο οι ζωντανοί; τον ρώτησε ο άλλος
Ενώ το τραίνο φρέναρε πολύ απότομα
Εκείνη τη στιγμή αποσπώντας και τους
δυο
Από τις θέσεις τους και σύροντάς τους
Σε ελαφρό τροχάδην με τα χέρια τους
Να κρατούν ισορροπία με συγκρατημένες
Απλωτές σαν σε ορθοστατική κολύμβηση,
Ναι ακριβώς αυτό θέλω να πω, του είπε
Με τρεμάμενη από τους κραδασμούς
του πατώματος
φωνή
ο Αγαμέμνων,
Να, ας σου το πω αλλιώς, συνέχισε ο
Ατρείδης, αν η ζωή είναι το τραίνο τότε
εμείς
Είμαστε οι αμφισβητούμενοι νεκροί ή
Ζωντανοί, δεν μου κάνει καθόλου καλή
εντύπωση
Το γεγονός ότι ακολουθούμε πιστά τις
Απότομες μεταπτώσεις και τις ξαφνικές
αναπροσαρμογές
του οχήματος
μαζί με όλον τον συρμό του
Κι εκεί ο βασιλεύς των Μυκηνών σταμάτησε
Το ακούσιο τροχάδην του υφαρπάζοντας
σφιχτά
μια τυχούσα χειρολαβή,
Αν τόσο εύκολα και με αντίσταση δίχως
Αντανακλούμε τόσο ευθέως και έστω με
δικό μας τρόπο
τα φρεναρίσματα και τις
επιταχύνσεις
Τότε είμαστε μάλλον νεκροί, κατέληξε ο
Αγαμέμνων, τίποτε δεν μας εγγυάται
περί του αληθούς
της ζωής μας
Ζωή καλείται συνήθως, να το πω έτσι
Μασώντας καλώς τα λόγια μου για να
τα χωνέψω εγώ ο ίδιος
ακόμα καλύτερα,
Ζωή λοιπόν καλείται ο βράχος στην
Ανταριασμένη φουσκοθαλασσιά, όχι
τα παρασυρόμενα φύκια
θα'λεγα,
Ο συνεπιβάτης του ωστόσο πιθανώς
Δεν τον άκουγε, συνέχιζε τη τρελλή
πορεία του
στο διάδρομο του τραίνου,
Αγαμέμνων, μια χειρολαβή ψάχνω κι εγώ,
Πρόλαβε και του είπε με το χέρι του να
ψαύει τον αέρα
προς τα πάνω,
Μια χειρολαβή
