Sunday, May 4, 2008

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΗΓΕΜΟΝΑ


Η πομπή περνούσε απ'τους δρόμους
Ενώ η καίρια ζωή στην πόλη ουδόλως

αναχαιτιζόταν,

Ωσάν να μην υπήρχε, η πλήρης ροή
Των τιμητικών νεκρικών αγημάτων

Προσπερνούσε με βήμα ταχύτερο
Την καθημερινή επιρροή καθώς

Το φέρετρο εν τη υψώσει των χειρών
Κομίζετο σαν στέγη επί των ζώντων

Ο δε πνιχτός θρήνος μία ύψωνε
Το βλέμμα καταγής και μία προς

την

θήκη του θανάτου

Όπως ακριβώς ταλαντούται η σκέψη
Λίγο πριν αποφασίσει οριστικά να

πραγματωθεί

σε χειρονομία

στην έρημο του χρόνου

Ώσπου κάποια στιγμή οι φορείς επέθεσαν
Το φέρετρο στο μέσον του ιερού δρόμου

Οι επιρρέοντες άνθρωποι της πρωίας
Εξακολουθούσαν να μην αντιλαμβάνονται

τίποτα

Ενώ ο συρμός όπισθεν του φερέτρου
Συνέχισε ανεπηρέαστα να πορεύεται

προς

το ιδανικό κοιμητήριο·

Αφημένη κάτω η αδίστακτη σωρός επώαζε
Το μεγαλείο της εποχής πιο ολοκληρωμένο

αυτή τη φορά

Και τα λερναία επιτεύγματα, η δόξα,
Η κατίσχυση εις τον αιώνα προβάλαν

ακόμα πιο λεόντεια

εν τω μέσω

της νενεκρωμένης εορτής

Και η λαίλαπα του θρόνου η καταστείλασα
Τον θάνατο για τον πολύν καιρό της βασιλείας

ευρίσκετο εκεί και αυτή

Γονατισμένη, επιχειρώντας να καθαρπάξει
Το στέμμα από τον ίδιο τον εαυτό της αυτή

τη φορά

Την απέλπιδα μνήμη ωθώντας προς την
Εξαργύρωση της ακλόνητης στιγμής,

εκβιάζοντας ως εν ονείρω

την αντικατάσταση

του όντος εκ του δέοντος

Εκτρέποντας την ισχύ του θανάτου
Σε αναμονή εκατομμυρίων ανθρώπων

που φρικούσαν άλαλοι

ήδη από την αρχή της Ιστορίας,

Ζωή για ζωή, θάνατο για ζωή,
Στέμμα για στέμμα, ψυχή για

ψυχή

Στην αρχιτεκτονημένη άβυσσο
Των γενεών, - από μόνη της το

ιερότερο των εγκλημάτων,

Εν τέλει όμως το αφήσανε εκεί και
Φύγαν, οι άνθρωποι που το βαστάζαν

φαίνονταν

σαφείς στην κίνηση

Φύγαν γρήγορα με ολόσωμο πανικό
Σχεδόν τρέχοντας όσο πιο μακριά

απ'το φέρετρο

Που κατέπλεε σαν πλοίο σε λιμένα
Πολυσύχναστο, την άγκυρα ρίπτοντας

με ασφάλεια

σε μέλλον μη ασφαλές

και ανέτοιμο

Και οι περαστικοί που ωδεύαν αγχωμένοι
Στους προορισμούς των θρυλείται πως

από τότε συχνά

αφανίζονταν απ'τη ζωή

χωρίς να λείπουν ούτε μια στιγμή

απ'αυτή