Ο ανελκυστήρας μοίραζε ακούραστα
Τους επιβαίνοντες ανά τους ορόφους
Κτίριο όμως δεν υπήρχε πουθενά
τουλάχιστον δεν φαινόταν,
Συνεπώς
Ούτε διαμερίσματα υπήρχαν ούτε γραφεία
Σκάλες μήτε - πιθανώς κι αυτά απλά δεν
φαινόνταν
Παρ'όλ'αυτά ο οισοφάγος του ανελκυστήρος
Κατέπινε και εξέβαλε απορροφούσε και
παρουσίαζε,
Δεν μας ενοχλεί η απουσία του κτιρίου,
Υμνούσαν ταυτοχρόνως οι κινούμενοι
Σαν σε χορωδία θαυμαστή τη τάξει,
Μας ενδιαφέρει μόνο ότι κινούμαστε
Ότι τούτος ο μηχανισμός μας αίρει
Απ'την όραση και μας επιστρέφει
άθικτους
ξανά στην όραση
Μας αρπάζει
Απ'τη ζωή και σε ζωή ξανά μας επισύρει
Α, σίγουρα το τάνυσμα του κόσμου δεν
χωρεί
αμφιβολία
Είναι
Λίγα μέτρα ύψους κι ας τρομοκρατούν
Οι ωκεάνειες αποστάσεις στο χάρτη
Δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι εκτενέστερο
Και βέβαια δεν θα τολμήσουμε εμείς να το
διαπιστώσουμε
Η απόσταση είναι ασφαλής βολική και λίγη
Ας συνεχίσουμε λοιπόν την παλινδρομία
Παλινδρόμηση δεν την θεωρούμε πάντως
Ή δεν μας ενδιαφέρει να το ξέρουμε
Κι ας αρνείται πεισματικά το κτίριο
Να υπάρξει, το καλών προθέσεων
Τούτο τέρας που ανεβοκατεβαίνει
Θα μας διανέμει πάντα κατά την
επιθυμία μας
Μας αρκεί ότι δεν εκτοξεύεται
Και ότι δεν καταβυθίζεται
είναι πολύ σημαντικό αυτό
Μας αρέσει
Η μετρημένη άποψη που επιβάλλει
Εκτιμούμε ότι δεν πρόκειται να μας
υποχρεώσει
σε ύψος μέγιστο
ή σε βάθος αχανές
Ποτέ δεν πρόκειται από μας να απαιτήσει
Ο,τιδήποτε δεν είναι στα υπάρχοντα μέτρα
του μη υπάρχοντος κτιρίου όπου ζούμε
Εφ όσον δεν πρόκειται να μας γνωστοποιήσει
Πόση ζωή θα μπορούσαμε ίσως ν' αντέξουμε
αναδιανέμοντας την διανομή την ίδια
τότε η ζωή μας
δεδικαίωται,
Δεδικαίωται η ζωή μας
*******************************************************************
Το ποίημα "Η Διανομή" είχε αναρτηθεί παλαιότερα σε αυτό το blog. Εδώ αναρτάται εκ νέου μετακινούμενο από την ενότητα "Δούρειος Ίππος" στην ενότητα "Βίβλος των Nεκρών" με ελαφρώς τροποποιημένη -και οριστική- μορφή.
