Friday, December 21, 2007

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ


Σ' αυτά τ'αρχεία πρόκειται να βρούμε
Το παρελθόν και ίσως το μέλλον της

ζωής μας,

Μονολογούσαν καθώς ανακατεύαν
Τις μεγαλιθικές κούτες στο αχανές

υπόγειο

Του κτιρίου που δεν είχε παράθυρα
Μήτε πόρτες, στους δαιδάλους αυτού

Η πρόσβαση ήταν απολύτως ελευθέρα
Και πλήρως απαγορευμένη, δεν τολμούσε

Κανείς να πλησιάσει από κοντά καθ'όσον
Άπαντες οι ζωντανοί εντός των υγροτάτων

τεσσάρων τοίχων του

Σχηματίζαν μια πληρεστάτη απουσιάζουσα
Απαρτία, τα χέρια των ανεβοκατεβαίναν

αόρατα

Επί του συρρευσάντος χάρτου από τις
Τέσσαρες γωνιές του κόσμου, χάρτου

σπουδαίου

Με ασφαλείς πληροφορίες

Επί των συμβάντων του βίου των επί
Της πιθανής λάμψης που διέφευγε

της έως τώρα προσοχής των

Η τρικυμιώδης παροχή των στοιχείων
Από την πρόθυμη θάλασσα των εγγράφων

δεν διεκόπτετο

από τις ισχυρές χειρονομίες

και την έξαψη της αναζήτησης

Τα χρήσιμα προωθούντο προς την μνήμη
Χωρίς χρονοτριβή ενώ τα ουδέτερα

κατακάθονταν

Σε μια δεύτερη λεπτομερέστερη εξέταση
Μπας και ολίγος χρυσός είχε αποδράσει

της οφθαλμικής σαρώσεως

Τα μάτια τους ήταν κόκκινα κι εξογκωμένα
Οι μύτες τους τραχειές και εκ της σκόνης

φτερνιζόμενες

Τα μανίκια ανασηκωμένα μέχρι την οροφή
Και τα σκονισμένα ματογυάλια των ένας

κόλαφος απροσδιόριστος

Ήταν αδύνατον να διαπιστούται επαρκώς
Αν έπασχαν απο μυωπία ή πρεσβυωπία

Αδύνατον να διαγιγνώσκεται αν δεν έβλεπαν
Τα μακρινά ή τα κοντινά, η όλη μεσολάβηση

του ανύποπτου υάλου

Έφερε το υλικό σε μια καλή εστίαση

Ναι, σαφώς βλέπουμε καθαρά, είπαν,
Ίσως αυτές οι κούτες να μην είναι ακριβώς

αυτό που θα θέλαμε

Ωστόσο

φαίνεται

Πως η ζωή δι' αυτών των αποθηκεύσεων
Περατούται επιτυχώς χωρίς την περαιτέρω

μεσόλαβησή μας έξω

Εμείς

Στο ισόγειο του βίου ας μην παραστούμε
Πραγματικά ο λόγος δεν υπάρχει για τούτο

Το υπόγειο αυτό είναι ένας πλήρης κύκλος
Ηδονής αιτίου και αποτελεσμάτος

Άλλο να κάμουμε δεν έχουμε

Εδώ πραγματικά υπάρχουμε
Εδώ αναμφίβολα γεννιόμαστε

και πεθαίνουμε

Ουδείς ήχος άλλος ακούστηκε απαρχής
Ζωής ει μη ο γδούπος των χαρτοκουτιών

αυτών

Επί του δαπέδου

Και ουδείς έτερος εφάνηκε έξω
Ει μη ο προσκομίζων τα κουτιά

Δεν είναι σαφές ακόμα
Ποιος τον κάλεσε

Την προσφορά του όμως

Δεν την αρνηθήκαμε

Καίτοι εμείς δεν τον καλέσαμε
Προθύμως πάντοτε μας έφερνε

αυτά τα κουτιά

Αν είναι θεός ή θνητός δεν το γνωρίζουμε
Δεν έτυχε να τον ρωτήσουμε

δεν τον είδαμε ποτέ

Ποτέ στ'αρχεία μας δεν τον συναντήσαμε