Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Λες να'ναι αλήθεια αυτά που διαβάζω
Στις εφημερίδες πως οι θεοί πάνε για

σχίσμα,

Ρώτησε ο Αγαμέμνων τον Μενέλαο
Που'χε έλθει απ'τη Σπάρτη στις

Μυκήνες

για Σαββατοκύριακο,

Τι να σου πω, πάντως δεν είναι και στα
Καλύτερά τους, τρώγονται συνέχεια

για ανοησίες,

του απάντησε ο αδελφός του,

Ο Αγαμέμνων κοίταζε το κράσπεδο
Μπροστά του αμήχανα ίσως και λυπημένα

Η όλη ουράνια αβεβαιότητα ήτανε σίγουρο
Πως θα επιδρούσε αρνητικά στ'ανθρώπινα

Σηκώθηκε πλήρωσε τους καφέδες, πάμε
Να φύγουμε , είπε στον Μενέλαο,

Για πού, τονε ρώτησε αυτός, μόλις ήρθαμε,
Είπε στον σκεπτικό Αγαμέμνονα, μόλις

ήρθαμε,

Η φράση αυτή ακούστηκε στον Αγαμέμνονα
Πολύ παράξενα, δεν είχε έρθει ποτέ του,

δεν σκόπευε να φύγει

Οι Μυκήνες δεν ήταν παρά μια οπτική απάτη
Σε δημιουργία εξαιρετικά αμφίβολη ίσως

και ήδη καταρρεύσασα,

Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο πραγματικά
Μιλάμε αυτή τη στιγμή, είπε στον ήδη

μη υπάρχοντα Μενέλαο

Ενώ ο ίδιος βούλιαζε αργά αργά και με θεία
Αδιαφορία μέσα στα γραπτά ενός ποιητή