Μόλις εισέρχονταν οι ξενυχτισμένοι επιβάτες
Στο Μέγαρο των Τελετών πέφτανε μέσα στο
διαστρικό χάος
Ιπτάμενοι πλέοντας
καθιστοί ή όχι
Μέσα σε μια παράξενη ωμή ελευθερία
Η όλη έκταση του σύμπαντος όπως επίσης
και η φυσική χωρητικότητά του
Είχαν συμπεριληφθεί με τρόπο υποχωρητικό
Στα κάποια τετραγωνικά μέτρα του Μεγάρου
Ωστόσο ο περιορισμός του χώρου δεν υφίστατο
Επρόκειτο για ένα αγνό ανόθευτο σύμπαν
Παραδομένο στους επιβάτες που συζητούσαν
Μαγειρεύαν ή πηγαίναν στο σινεμά ή πλέναν
πιάτα
Ενώ στο κέντρο της οπτικής ευρίσκετο σαφώς
Μια γιγάντια ρουλέττα ωσάν γαλαξιακός ήλιος
Οι περιστροφές και οι βίαιες εκτινάξεις της
Πλατφόρμας της αναμοχλεύανε τον χώρο
Αναδιανέμοντας τη σύσταση των γεγονότων
Εκεί που λόγου χάριν δύο άνθρωποι έπαιζαν
τέννις
Μετά τον σάλο της περιστροφής ευρίσκοντο
Αλλού, όπως ας πούμε, στην Σουμάτρα
ταίζοντας χήνες
Ή έτεροι καθώς έμπαιναν στο μετρό
Εξέρχοντο από τον υπόνομο μετά τον
κολοσσιαίο τριγμό
της ρουλέττας
Ενώ γύρω σφυρίζαν ως εάν ήταν σφαίρες
Πυροβόλου οι πλανήτες σε σμίκρυνση,
Εμείς κερδίσαμε, λέγαν κάποιοι, εσείς όχι,
Οι δεύτεροι έφεραν σοβαρές αντιρρήσεις
Είναι προσωρινό, εντός ολίγου θα είμαστε
Στη θέση σας κερδισμένοι και εσείς χαμένοι,
Η πρόβλεψή των όχι σπάνια επιβεβαιωνόταν
Εγίνοντο με τη σειρά τους οι νέοι κατέχοντες
την ισχύ ενός δευτερολέπτου
το τελευταίο ήταν κρίσιμο
μα και εξαιρετικά σύντομο,
Εδώ σε αυτή την αίθουσα, έλεγε με καμάρι
Ο σφαιριστής-ποιητής Επιλήσμων Φωςς
Μπορείτε να δείτε το μοντέλο της δημιουργίας
Και τους έδειχνε ένα μαύρο ρολόι τοίχου
Στο οποίο η κάθε κίνηση του δευτερολεπτοδείκτη
Από την μία γραμμή στην άλλη ήταν και ένας
σφυγμός
Της ιδικής των αρτηρίας όπως επίσης και ένα
Ανοιγοκλείσιμο βλεφάρου ενός πελώριου
οφθαλμού
Που αγριοκοίταζε από τον καναπέ τον Φωςς
Είμαι συνταξιούχος οφθαλμός, βεβαίωσε,
Εξελήφθην κάποτε ως ο θεός μα όχι πλέον,
Η δε σπασμωδική τάση του να σύρει άνω κάτω
το βλέφαρό του
Οδήγησε κάποια στιγμή
Σε μια επιληπτική εξέγερση των μεν έναντι των δε
Σε κάθε περίπτωση η ισχύς του δευτερολέπτου
ήταν μεγάλη
Εκ της εξεγέρσεως το προκύψαν αποτέλεσμα
Ήταν ότι ο Φωςς συνέχιζε να μιλάει ακούραστος
Και εκ του χλωροφορμίου ακροατηρίου μονάχα
Η Αγαυή ντ'Αρμών τόλμησε θαρραλέα να τον
Αντικρούσει και να τον οικειοποιηθεί,
Είναι δικός μου ο Φωςς, είπε, δικός μου,
Οι δε αρμοί που συγκροτούσανε το σώμα της
Ήταν αυτοί οι κίονες του Μεγάρου των Τελετών,
Πρόκειται για την σπονδυλική από παλιά
Στήλη μυθολογική του Νέου Κόσμου του
προσφερομένου
ενώπιον σας,
εξήγησε ο Φωςς,
Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο όπου τα πάντα
Συσκοτίζονταν από καπνούς στην αίθουσα
Και εφάνηκε κάποια στιγμή πως η όλη δημιουργία
Και διαδρομή του κόσμου μέχρι τη προσωπική
συντέλεια του καθενός
Ελάμβανε χώρα σε αυτό το δευτερόλεπτο ακριβώς
Ο Επιλήσμων Φωςς παρέδωσε τότε το Μεγάρο
στα φώτα της δημοσιότητας
Οι υποψίες των δημοσιογράφων απέξω ότι αυτός
Ήταν ο εξ αρχής κόσμου άρχων του Μεγάρου
αυξάνονταν από το γεγονός πως
ήταν το δίχως άλλο
ο καλύτερος ηθοποιός στο κόσμο
Το δε αριστερό παπούτσι του ήταν κάπως στενό
Και κούτσαινε ελαφρώς
Κανείς δεν θέλησε ωστόσο να παρατηρήσει
Αυτήν την περιστασιακή χωλότητα
Η οποία καίτοι δρώσα
δεν ήταν όμως
Μήτε εκ γενετής μήτε επίκτητη
Πίνακες: Madeline von Foerster
