Οι υπηρέτες πηγαινοέρχονταν απαύστως
Με τους δίσκους να φέρουν αντί για ποτά
αίματα
Και με την φλόγα στο μέτωπο να χοροπηδάει
Ενώ οι όψεις των καλεσμένων ήταν ήδη μάσκες
πέτρινες
Τα στόματα αργά με δυσκολία κινούνταν
Και οι συλλαβές κάνανε φπαφ! και φεύγαν
αίφνης
σαν τα πώματα των μπουκαλιών
Ενώ από δίπλα ξεχειλίζαν οι κρουνοί των
Ορέων και πλημμυρίζαν τον χώρο
με μολυβένιο νερό,
Παρατηρώ ότι το φυσικό τοπίο συνεπλάκη
Με την σάλα της δεξίωσης, ομολόγησε
ο άρχων της εορτής,
Τούτο μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα
Είτε βρισκόμαστε όλοι ενώπιον μιας
μαζικής
παραίσθησης
Είτε η ανωμαλία λαμβάνει χώρα πραγματικά
Και συνεπώς η προέκταση της συγκέντρωσης
είναι ένα μη αναμενόμενο συμβάν
Φαίνεται πως ο όλος πάταγος
Κατά κάποιο τρόπο ανεπίγνωστο προσέλκυσε
Το ενδιαφέρον της παρακειμένης φύσεως
Η αταραξία μας βεβαίως είναι δεδηλωμένη
Της όλης αναμόχλευσης δεν πρόκειται
να μετέχουμε
ακριβώς όμως γι'αυτό
μετέχοντας,
Οι καλεσμένοι τον άκουγαν μάλλον αδιάφορα
Ενώ η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα
αναπαυτικά καθίσματα
και τις φυλλωσιές
δεν ήταν καθόλου ευδιάκριτη
Ίσως ούτε πλέον και επιθυμητή
Η σύνολη πομπή του Διονύσου κατευθυνόταν
Με ρυθμό περιστροφικό άμα τε και αβέβαιο
προς το βουνό
Στις σκοτεινές αφετηρίες μιας αρχής ήρεμης
Που έως σήμερα παραφυλάει ενεδρεύοντας
αμίλητη και βέβαιη
Την οικειοθελώς παραδιδομένη εξουσία
Πλήρως αποδεχόμενη, και την μετάβαση
από κόσμο σε κόσμο
Οδηγώντας
Σε ένα λειτουργικό ευχάριστο αδιέξοδο
Στο ίδιο από παλιά εύχρηστο αδιέξοδο
Σε μια κλειστή αθέατη στροφή της Ιστορίας
για άλλη μια φορά
