GLORIA, DIXIT DOMINUS, MAGNIFICAT

Οι Τρώες είχανε πεισθεί πως
Η ουδετερότητα της προσδοκίας

ήταν

μια κάποια ασφάλεια απέναντι

στο άγνωστο

Λέγαν, δεν υπάρχει θεός δεν υπάρχει,
Ωστόσο αδίστακτα δηλώναν άλλως

ε κάτι θα υπάρχει

Το αυτό εκμυστηρεύονταν
Και για τυχόν ζωή μεταθανάτιο

ε κάτι θα υπάρχει

Και πάντα κάτι αιωρείτο στα λόγια τους
Σε αναμονή για ο,τιδήποτε

Το κάτι παραπάνω, λέγαν όλοι εν χορώ,
Τούτο ζητούμε και τούτο επιθυμούμε

Το κάτι άλλο, ξαναλέγαν εν οργάνοις,
Τούτο σίγουρα μας αναμένει, ας χαρούμε

από τώρα ότι

Κάτι θα γίνει δεν μπορεί·

Κατέληγαν πάντα εν εκστάσει μ'ένα κάτι
Να τους κρατάει στη ζωή και ως σκιάχτρο

θάνατο να διώχνει

Αυτό το κάτι εκτεινόμενο σε διαστολή νοός
Εν απειρότητι και τραγική σμικρύνσει

Ήταν ο θεός των Τρώων

Με κάτι πάντα να τον εμποδίζει να επέμβει
Αφήνοντας την Τροία αμήχανη

Να οργίζεται με ξέφρενες γιορτές χαράς
Θυμώνοντας σε κάθε γέλιο

Γελώντας σε κάθε θυμό