Ότι ο κόσμος εμμένει σε κάτι αφύσικο ως
Προς την προοπτική του· δεν ήταν σαφές
Ποιος ο άρχων και κατά πόσον υπήρχε το
Μέγα πλήθος στο κατάστρωμα του Είναι
Χωρίς να είναι κάτι παραπάνω από μόνο
μια παραίσθηση
στα
ανούσια ή ουσιώδη παιγνίδια
Ενός ούτως καλουμένου ανωτέρου όντος·
Γενικώτερα οι άνθρωποι καταλαβαίνανε
Μάλλον σπάνια
Πως
Ο,τιδήποτε δεν είχε την συναίνεσή τους
Δεν ήταν παρά παράνομο και ανήθικο,
Από
Τη γένεση ενός κόσμου μέχρι την επιβολή
Μιας μοίρας έως το κυβερνάν ένα τυχαίο
Κομμάτι γης που το αποκαλούσαν πατρίδα,
Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πράγματι
ανθρώπινο ή θεϊκό
χωρίς την
Παρουσία ανθρώπου· ότι ακόμα καλώς δεν
Διέκριναν πως το μυστήριο δεν είναι μόνο
η γοητεία στον χρόνο
αλλά εξ ίσου και
μια τερατομορφία σε μη χρόνο,
Ανομολόγητη πρώτα στους ουρανούς και
Ύστερα στη γη, και είναι αλήθεια πως το
Κακό πάντοτε επιθυμεί
να κρύβεται,
όχι όμως το Καλό,
Και συνεχίζανε κατά μεγάλες ποσότητες
Να ετερονοούν κατ'έθος και φόβο και να
ομοφωνούν
Σε
Αλήθειες που δεν υπήρξανε ποτέ δικές τους,
Τις δ' έννοιες θεός, άνθρωπος και ελευθερία
Αθέλητά τους τις προσέφεραν βορά σε κάθε
Δαίμονα που 'χτιζε τα παρασιτικά βασίλειά
του
Όχι στην άγνοια αλλά στην επίγνωσή της,
ενώ οι ίδιοι
Ήταν σαν από πάντοτε εκεί στο κέντρο μιας
Σκοτεινής δίνης ονείρου και ύλης της οποίας
την ιστορία
δεν εγνώριζαν
ει μη από περιγραφές άλλων,
Και σαν τυφλοί προσέτρεχαν σε μυστήρια,
Θρησκείες και ιδέες, που άλλο τι δεν ήταν
Παρά το επιπρόσθετο σκότος σε διαρκώς
Αφαιρούμενο φως· φως, το όσον τόσον εξ
αρχής υπήρξε
Που
Ελαττούτο ωστόσο προς ένα όριο κρίσιμο
Κάτωθεν του οποίου βυθίζονταν προς το
Έλος του κόσμου όλες οι αρχαϊκές πόλεις
Των πιο πρωίμων, αβυσσαίων βασιλείων·
Αργά ή γρήγορα, όπως και να'χε, θα 'πρεπε
Να εξεγερθούν κατά παντός αν ήθελαν να
επιζήσουν και
όσο πιο αργά, τόσο πιο γρήγορα,
Όμως μία
Μόνον κραυγή ανθρώπου μέσα στο σπίτι του
Σ' ανύποπτη στιγμή μας δείχνει κάποτε χωρίς
Περιστροφές το πώς ακριβώς εγεννήθη αυτός
Ο κόσμος, βίαια ωθούμενος από τον εαυτό του
Μέσ' από την απόλυτη αμηχανία ενός τίποτε
Που δεν είχε λόγο για να μην υπάρξει ως ένα
κάτι ,
Κάτι που δεν θα είχε νόημα ποτέ ωστόσο
Απέναντι στο τίποτε που άφηνε οριστικά
οπίσω
να είναι σωστό ή λάθος
Παρά μόνο Ελευθερία·
