Κατά μία έννοια ο πατριάρχης της νεότερης δανέζικης κλασσικής μουσικής που έχει τις καταβολές της στην ρομαντική τεχνοτροπία του 19ου αιώνα.
Φίλος του Mendelssohn και του ζεύγους Schumann (οι οποίοι και υπήρξαν υπερενθουσιώδεις όσον αφορά το έργο του), ώρισε, θα μπορούσε να πει κανείς, τις μουσικές συντεταγμένες εντός των οποίων θα κινείτο για πολλά χρόνια μετά ένα ολόκληρο έθνος...
Πράγματι, δεν υπάρχει Δανός συνθέτης έκτοτε που να μην οφείλει τον πρέποντα φόρο τιμής στον Niels Gade, ανεξάρτητα από το αν έχει επηρεαστεί απ' αυτόν και σε ποιον βαθμό.
Όσο δε για το συγκεκριμένο έργο του που παραθέτω κατωτέρω, τι να πω.
Από τις (πολλές ευτυχώς) στιγμές που η μουσική τέχνη στην Ιστορία της κατορθώνει να μας αφήνει άφωνους.
Γιατί η Ποίηση πάνω απ' όλα είναι Μυστήριο, χωρίς να έχει σημασία αν στην παρούσα περίσταση δηλώνεται με ήχους και όχι με στίχους.
Και ο Ποιητής αν δεν είναι βαθύς μύστης του Είναι (όπως αποδεικνύεται σε αυτό το νεανικό έργο του ο Niels Gade) τότε απλά δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Πράγματι, δεν υπάρχει Δανός συνθέτης έκτοτε που να μην οφείλει τον πρέποντα φόρο τιμής στον Niels Gade, ανεξάρτητα από το αν έχει επηρεαστεί απ' αυτόν και σε ποιον βαθμό.
Όσο δε για το συγκεκριμένο έργο του που παραθέτω κατωτέρω, τι να πω.
Από τις (πολλές ευτυχώς) στιγμές που η μουσική τέχνη στην Ιστορία της κατορθώνει να μας αφήνει άφωνους.
Γιατί η Ποίηση πάνω απ' όλα είναι Μυστήριο, χωρίς να έχει σημασία αν στην παρούσα περίσταση δηλώνεται με ήχους και όχι με στίχους.
Και ο Ποιητής αν δεν είναι βαθύς μύστης του Είναι (όπως αποδεικνύεται σε αυτό το νεανικό έργο του ο Niels Gade) τότε απλά δεν έχει λόγο ύπαρξης.
