Wednesday, July 2, 2008

ΛΕΣΣΙΝΓΚΤΟΝ ΙΙΙ


Βλέπω τους ανθρώπους να προχωρούν
Βιαστικά στο δρόμο, έλεγε ο Λέσσινγκτον

Κατά το μεγάλο σούρουπο του κόσμου
Όταν οι αγροί δεν βγάζαν πια τους καρπούς

της γης

Αλλά ωμούς τους πυρήνες της ελευθερίας
Ήταν εκεί ωσάν ξεστρατισμένοι περιπολικοί

Λαμπτήρες του εσπερινού ηλίου γέρνοντας
Απαλά στο ημίφως ενός ακόμη θάνατου

που επισυνέβαινε

στην εθνική όδό,

Τι συνέβη εδώ; ρωτούσε ο Λέσσινγκτον
Τους συγκεντρωμένους στο τόπο της

σύγκρουσης,

Μα εκείνοι ήταν απασχολημένοι να
Σηκώνουν τις λέξεις απο το δρόμο,

ζούσαν ακόμη,

Πηγαίναν και τις βάζανε σε κείμενα,
Και το τυπογραφείο της ερήμου

τις χτυπούσε σε κόκκαλα-στοιχεία

όλη νύχτα

Τις αναπαρήγαγε σε κόκκινα άστρα
Στ'αυτιά των δεσμωτών επιμηθέων

του αντι-Καυκάσου της

ονειρεμένης

συνθηκολόγησης

Ολόγυρα η εποχή ήταν σπασμένο παιδικό
Παιγνίδι, προσπαθούσαν να το κουρδίσουν

και ίσα που μετεκινείτο

λίγα μέτρα πιο πέρα

Όσο ακριβώς θα επέτρεπε σε κάποιον να πει

Τόσο μακριά από την αλήθεια και καθόλου
Κοντά στο ψέμμα, ακόμα μακρύτερα απ τη

δικαιοσύνη

Και ούτε κατ' ελάχιστο κοντά στη λήθη

Αναπατούσαν στα ερείπια του εμφυλίου
Οι διασαλεμένοι ψίθυροι ηττημένων και

νικητών

Με μουδιασμένο βήμα προς ένα πρόχειρο
Μέλλον ο ένας έσπρωχνε τον άλλον είτε

για να προχωρήσει

είτε

για να πέσει

Μα και οι δυο ήταν τυφλοί, βλέπανε μόνο
Τα ακέραια κτίσματα ακόμη και όχι τα

κτερίσματα

των στιλπνών

ιδεών,

Θα παρακολουθώ από κοντά τι γίνεται,
Έλεγε με ξέπνοη τρέλλα ο Λέσσινγκτον,

όμως δεν θα

μιλήσω ακόμη

Η αίγλη αυτή δεν είναι πρέπουσα,
Οι κραταιώς έχοντες είναι μεν χαρωποί

Αλλά αργά ή γρήγορα σύρονται
Σε επικείμενο ρήγμα φωτός

χωρίς να το γνωρίζουν

Και η προκύψασα ευθυμία μπορεί
Να διαρκέσει αιώνες - δεν αντιλέγω

είναι ωστόσο προορισμένη να

κατασυντριβεί αμέσως

σε ένα δευτερόλεπτο

Ότι οι εορτάζοντες δεν νοούνε
Πως γλεντούν υπό προθεσμία

βιογραφουμένου

θανάτου

Και αργά αργά στη καταφώτιστη τάφρο
Βουλιάζει η δόξα των καινών ημερών

Μα ο νωχελικός ρυθμός της καταβύθισης
Δεν επιτρέπει ποτέ

Την καίρια κατανόηση του ναυαγίου
Σε άγνωστα νερά

Και είναι αλήθεια
Πως το αίμα νερό δεν γίνεται

Γίνεται όμως κάλλιστα αίμα

ξανά