Σαν αρχαίος τύμβος σε τροπική ζούγκλα
H αποκάλυψη ενός νεκρού μεγαλείου
στο μυαλό του ανθρώπου
που θα'ρχοταν μια για πάντα
Ενώ οι φυλλωσιές και οι κορμοί των δένδρων
Κατέχεαν το μέγιστο φως των προβολέων
Προς την αυγή της ισχυράς συνείδησης
Ο συρμός των ημερών θα αδυνατούσε
να την διαπιστώσει
επαρκώς
ή και καθόλου
'Εγερση προπατορική σε υπνωτισμένα μάτια
Μνήμη επικίνδυνη με βαρείς κίονες στο αίμα
όλοι οι άλυτοι λογαριασμοί
ήταν εκεί
Σε μια ολοφώτιστη ακρόπολη στην σκιά
Των μεγάλων, των ανυποψίαστων αιώνων
Καθώς η έξαψη του τρεμάμενου ήχου
Από κινητήρες που βρίσκονταν έξω
από
το χρόνο
Ετοίμαζε την υστάτη κατάφαση μιας
Απόλυσης εν τω κόσμω στον ήχο ενός
τώρα
Με ένα διαιώνιο στίγμα φανερά να οδεύει
Στη λύση του και ένα ορατό πια καθεστώς
να ετοιμάζεται
να πραγματευθεί
τα ανθρώπινα
Όμως ετούτη η νέα βοή του κόσμου
Ήταν σοφά χτισμένη και μονωμένη
Από κάθε βήμα
της Ιστορίας
Και ήταν αδύνατον να εξακριβωθεί
Έστω και ένα θηρίο της ζούγκλας
κοντά σε αυτό το πεδίο
της ομιλίας
Λέγεται ακόμα πως
Οι άνθρωποι σε όλη την γη μιλούσαν
Ως τότε
ψιθυριστά
