Tuesday, December 25, 2007

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΤΑ ΛΙΓΑ ΚΙ ΕΧΑΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ


Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς αιτούμαι
Από τη ζωή, κοντοστάθηκε για λίγο στο

πεζοδρόμιο

και σκέφτηκε φωναχτά,

Θαρρώ ωστόσο πως τα έξοδα παραστάσεως
Είναι πολλά και τα έσοδα εκ των εισαγομένων

γεγονότων

είναι λίγα

Και απ'όπου και αν το πιάσει κανείς το θέμα
Ο κάποιος θρίαμβος ο αναμενόμενος έρχεσθαι

δια των γεγονότων

ως αίτημα πολύ δεν είναι

μάλλον το λίγο

Παρ'όλ'αυτά δεν είμαι σίγουρος αν και αυτή
Η παράστασις είναι το λίγο που εξισούται

με τον κάματο των γεγονότων

Φαίνεται πως είναι μονόδρομος κι ακόμα
Η παράστασις αυτή καταλαμβάνει πλέον

όλη τη ζωή

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς άρχισε αυτό
Ή αν θυμάμαι δεν προτίθεμαι να το

ανακαλέσω στην ομιλία

Δεν οράται κάποιο κέρδος εξ αυτής
Της αναμόχλευσης μνημονικού

Νόημα να το πράξω με θεατή εμένα μόνο
Ασφαλώς δεν έχει

Τα καθίσματα της πλατείας αυτού του θεάτρου
Δεν είναι πολλά,

αρκούν ωστόσο

για να μην χωράω εγώ