Τα απογεύματα τοποθετούσαν προσεχτικά
Ολόκληρη την ανθρωπότητα σε ένα δωμάτιο
Της παίρναν πρώτα το στέμμα και τη θλίψη
Και μετά την ακουμπούσαν αναπαυτικά
στο καναπέ
Συνήθως οι άνθρωποι δεν αντιδρούσαν
Τους βάζανε ν' ακούσουν Schumann
και αυτοί μασάγαν τσιχλόφουσκες
Δεν αντιδρούσαν γενικώς
Καληνύχτα τους έλεγαν
Και κοιτούσαν όλοι μαζί τα
μπαστούνια του γκολφ
Καλημέρα τους ξανάλεγαν
Και χαμογελούσαν στα χέρια τους,
Σας αγαπάμε, τους φώναζαν,
Τίποτα αυτοί, σας μισούμε,
ξανά τα ίδια
Ξάφνου κάποιος ερχόταν να τους
Υπενθυμίσει ότι έπρεπε να βγουν
απ' το δωμάτιο
Να πάνε να κουρέψουν το γκαζόν
Αρνούντο όμως όλοι να βγουν
Απ' το δωμάτιο
Άγνωστο γιατί
Και τα μάτια τους ανοιχτά χωρίς
Τρεμόπαιγμα των βλεφάρων
Στρέφονταν αργά στο αχανές
Πολύ πιο πέρα από το οπτικό πεδίο
Φαινόταν σα να προσπαθούσαν
Να δούνε κάτι
Αν και δεν είναι απόλυτα σίγουρο
Αυτό
Δεν ήταν εύκολο να εξακριβωθεί
Τι έβλεπαν με τόση επιμονή
αν έβλεπαν κάτι
Οι επόπτες κατά κανόνα
Αποσύροντο για κολατσιό
