Η εποχή έτεινε στο σημείο μηδέν και ένα
Της ροής· οι άνθρωποι μιλούσαν για λίγο
Κι αμέσως τα λόγια τους εξατμίζονταν
Ως εάν προκατακλυσμιαίος λήθαργος
Στα περιθώρια της ομιλίας· δεν κατέστη
Δυνατόν ακόμα, έστω και αναδρομικώς
Να διαπιστωθεί μια συναρμογή αιτίας
Και αποτελέσματος στις εποπτείες του
Υπνωτισμένου πλήθους: η αρχαία αγορά,
Εξ άλλου, είχε παντελώς ερημώσει, παρά
Το γεγονός ότι ο κόσμος ενέμενε εκεί πέρα
Ωσαν αγάλματα όμως που ανοιγοκλείνανε
Μονάχα τα χείλη τους,
Δεν μπορούσαν να κάνουνε τίποτ' άλλο
Από το να περιμένουνε, καίτοι βεβαίως
Προφασίζονταν την κίνηση ή έδιδαν την
Εντύπωσή της με την ακινητοποιημένη,
όπως και να 'χει, στάση τους,
Δεν κινούνταν όμως, δεν πηγαίναν πουθενά,
Πολλοί, πράγματι, κατέρρεαν από άφευκτη
υπαρκτική
Παχυσαρκία και κατέπιπταν στο έδαφος ωσάν
Κυκλώπεια τραπουλόχαρτα που τα πελεκούσε
άδηλος
Ξυλοκόπος μιας ινκόγκνιτο παγκόσμιας νυκτός
Κατά την διάρκεια μιας αρρωστημένης ημέρας,
Μα τα μυαλά τους ήτανε μισοσβησμένα σε
Μιαν αρχαία αγορά που 'μοιαζε πια με ένα
Εγκαταλελειμμένο γκαράζ
γεμάτο από ηλεκτρικές πολυθρόνες
και αφημένες κιβωτούς,
Δυστυχισμένοι, υπέρβαροι και παρανοϊκοί
Τρέμαν στην ιδέα πως σύντομα πιθανώς θα
Εδίδετο μια λύση από την Ιστορία, από το
Υπερπέραν, από τους γείτονες, απ' τον θεό
τον ίδιο ή από τον μοναχικό τηλεβόα,
Και ποιος θα κυβερνήσει, ρωτούσαν, και τι
Θα γίνει τελικά με τα φρεάτια που βγάζουν
αυτούς τους τρομερούς καπνούς
Και συσκοτίζουν την θέα μας, και τι το ένα
Και τι το άλλο, ρωτούσαν ακόμα· κανείς δεν
τους απαντούσε,
Και οι ελάχιστοι που έβλεπαν περισσότερα
Πράγματα στο μέλλον, διεξεφάνησαν πολύ
Μετρημένοι στα λόγια τους,
Έξω απ' την αγορά υπήρχε ένας μονάχα
Δρόμος που τονε κατέπινε και εξαφάνιζε
από την οπτική
ο ίδιος ο χάρτης·
Η Γη μεταμορφωνόταν με αστραπιαία
Ταχύτητα ωσάν μια συννεφοροή η ίδια
Και
Μια σκακιέρα, μια Ταμίλ νέα γυναίκα
Και δύο πτερωτές νίκες στα χέρια της
θεάς Αθηνάς,
Όσον
Η ποίηση είχε ήδη επιτελέσει το έκτοτε
Κληθέν και μείναν εις τους αιώνες ως το
άγνωστο
πραξικόπημα
μιας
Νέας ύπαρξης, μιας νέας ανθρωπότητας·
Ύπαρξης τόσον αμείλικτης και σίγουρης
για το τι μέλλει προκύψαι απ'
την σφοδρή αναμόχλευση της λήξης,
Που δεν θα 'χε λόγο να βιάζεται ιδιαίτερα
Να προσέλθει στην γέννησή της·
