Στην Γαιόπολη τα μουσεία ήταν σπάνια,
Για την ακρίβεια σε όλην την επιφάνεια
της Γαίας
υπήρχε μόνον ένα,
Επρόκειτο για ένα σχετικά μικρό κτίριο
Kτισμένο σε μορφή αναποδογυρισμένης
πυραμίδας·
Οι επισκέπτες που ταξιδεύαν παντού στη
Γη, σπάνια προτιμούσαν να περνάνε από
εκεί,
Συνήθως δεν έβλεπες κανέναν στον έναν
Και μοναδικό διάδρομο του μουσείου· το
Πολύ, να εμφανιζόταν κατά το δειλινό την
Ώρα που άνοιγε, ένας ή δύο και ακόμα πιο
Σπάνια μια παρέα από περισσότερα άτομα,
Ή κάποιο εκκεντρικό ζευγάρι που ήθελε να
Κάνει έρωτα ανάμεσα στα εκθέματα· τα οποία
Εκθέματα αξίζει να σημειωθεί ήταν εξαιρετικά
ολίγα,
Επρόκειτο για μερικούς χαρταετούς οι οποίοι
Κι αιωρούντο ως την οροφή, ενώ ο καθείς απ'
αυτούς είχε ένα όνομα γραμμένο πάνω του·
Ολίγα και τα ονόματα, όπως για παράδειγμα,
Αριστοτέλης, Αβικέννας, Γκαίτε, Μπρούκνερ,
Λε Κορμπυζιέ, Μίκυ Μάους και λοιποί·
Οι επισκέπτες κοιτούσαν τότε σε μιαν οθόνη
Κάποια στοιχεία αναφορικά με τα έργα που
Συνδέονταν με αυτά τα ονόματα,
και διεπίστωναν συνήθως:
Μας προξενεί εντύπωση που κατά κάποιο
Σκληρό τρόπο όλοι αυτοί παλεύανε για να
Ανέβουνε καταμεσής μιας βαρείας ομίχλης,
Έλεγαν κι έκλειναν την οθόνη, μας προξενεί
περισσότερη εντύπωση ακόμα
που
Ό,τι σκεπτόνταν, ακόμα και αν ήτανε λάθος,
Γινόταν αντικείμενο θρησκευτικής λατρείας,
Η ανθρωπότητα κατ' εκείνους τους μακρινούς
Ζωώδεις καιρούς πίστευε τυφλά όχι αυτό που
άκουγε αλλ' εκείνον που μιλούσε,
Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί δημιούργησαν
Περισσότερους βλάκες απ' όσους ωφέλησαν σε
Μυαλό και ψυχή,
δεν χωρά σύγκριση επ' αυτού,
Και για πράγματα που σήμερα λίγο πολύ μας
Φαίνονται αυτονόητα, λες και γεννηθήκαμε
μαζί τους,
κατέληξαν κι έπεσε το
Βλέμμα τους τότε στην προϊστορική φώτο
Μιας χορεύτριας στον αθηναϊκό βράχο της
Ακροπόλεως,
Την κοίταξαν για λίγο σκεπτικά και τελικώς
Γύρισαν κι είπαν χαμογελαστά μεταξύ τους:
Αυτή η γυναίκα φαίνεται πως είχε να πει κάτι
Πιο έξυπνο από τους προηγούμενους, είπανε
και παρατήρησαν προσεχτικότερα την φώτο:
Εξ όσων βλέπουμε εδώ, δεν χρειάστηκε καν
Να το σκεφτεί για να χυμήξει μ' έν' άλμα στα
ουράνια,
συμπέραναν και άρχισαν να αποχωρούν τότε
από το μουσείο·
Έξω από την αναποδογυρισμένη πυραμίδα του
Μουσείου, το δειλινό της Γαίας έπεφτε ελαφρύ
Σαν πεπλώδης οπτασία, πλήρης από διαιθερικές
Φλόγες φωτιάς στο στερέωμα· η δε φυγόκεντρος
Λεωφόρος της Γαιοπόλεως ήτανε τόσον πλατειά
Όσον ένα μεγάλο λιβάδι, στο οποίο εξ άλλου δεν
θα μπορούσαν πάντοτε παρά να φύονται
μονάχα επιλογές και όχι τα αποτελέσματα·
