Tuesday, September 25, 2012

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ






Το στρατόπεδο συγκέντρωσης ήταν
Κτισμένο άϋλο από ύαλο και πάντα

γεμάτο από ανθρώπους

οι οποίοι

Προσήρχοντο κατά τη γέννησή τους
Φέροντας πηλό και ύδωρ ως ένδυμα

Και παρέμεναν καθ΄όλη την διάρκεια
Της ζωής τους εκεί παρατηρώντας τον

κόσμο με άδεια μάτια υαλικά,

τυφλά·

Πάνω από τους χώρους πετούσαν οι
Δαίμονες σαν καψαλισμένες σάρκες

του ουρανού

υπνωτίζοντας

Τα συγκεντρωμένα πλήθη με ιδέες
Και εφαρμογές που όλοι πιστεύανε

πως ήταν δικές τους

ανθρώπινες επιλογές,

Κάν'τε αυτό, σφυρίζανε ανάμεσα στα
Δόντια τους οι πτερωτές σκιές, κάν'τε

εκείνο,

ώριζαν ξανά με μίσος πραγματικό

προς κάθε ζωή

Ενώ περιέπιπταν σε απελπισία όταν
Οι όμηροι παρέκαμπταν τελικώς τις

προτροπές τους

χωρίς να το 

συνειδητοποιούν

Και παρορμώντο προς διαφορετικές
Κατευθύνσεις, δίχως ωστόσο ήδη να

γίνεται ορατή μια έξοδος·

Οι μάχες συνεχίζοντο σφοδρώς κατά
Το πλήρη χρόνο της Δημιουργίας, οι 

Δαίμονες εσκεύαζαν ομοιώματα ιδεών,
Θρησκειών και αναγκών, όπως επίσης

Και θεών και επιχειρούσαν με λύσσα
Να προσαρμόσουν το στρατόπεδο σε 

ένα ουράνιο σχέδιο

Ενώ οι φυλακισμένοι κάποτε βάζανε
Φωτιά στον χώρο αναζητώντας έναν

Κήπο ζωής και απολαύσεων

σε μια γενικευμένη εξέγερση,

Όχι,

Όχι εδώ, δεν θα τον βρείτε, φώναζαν
Σε πανικό οι αόρατοι δυνάστες, αυτά

Μόνο στην Εδέμ, μήποτ' εδώ ο Κήπος
Του Ανθρώπου, εδώ σας ετοιμάζουμε 

για την 

Τελική Λύση,

Για ένα και μόνο παράδεισο, δήλωναν
Οι δαίμονες και φαίνονταν ειλικρινείς,

η δουλειά θα σας ελευθερώσει,

τους ξαναλέγανε,

θα σας ελευθερώσει,

Και παρατηρούσανε από τον πληθυσμό
Τον καθένα διακριτά και με στοχευμένη

διακριτικότητα

σαν ελεύθεροι σκοπευτές·

Οι αιώνες περνούσαν γρήγορα σε μια
Νύχτα όλη κι όλη, οι άνθρωποι λέγαν

Πως ήταν εφιάλτης, πως η ζωή είναι
Γλυκειά, πως είναι άδικη και τα λοιπά

Και κάναν προσπάθεια να θεωρήσουν
Φυσικό το αφύσικο ομιλώντας ακόμα 

για τους

νόμους του σύμπαντος

και των κοινωνιών,

Παρ' όλ' αυτά η αυγή υπετίθετο ότι
Θα έλαμπε στην πρόοδο των ωρών

που εκ των προτέρων

όμως

φάνταζε

Μια αναμέτρηση ανάμεσα σε ουρανό
Και γαία, ανάμεσα σε Αρχή και Τέλος

και

οι

Αιώνες πειθαρχικής απειθαρχίας μιας  
Φωτεινής σάρκινης κούκλας και ενός

Πνεύματος σκοτεινού στις προθέσεις
Που οδηγούνταν από ένα σημείο και

μετά

Κακήν κακώς και δίχως προσχήματα
Σε πόλεμο ολοκληρωτικό, ίσως τούτη 

την φορά

Χωρίς αντιπροσώπους·




Wednesday, September 19, 2012

Zemlinsky, Weingartner, Dohnányi: their "Symphony No.2"


Η Δεύτερη Συμφωνία ενός συνθέτη είναι πάντοτε σημαδιακή και κρίσιμη στο βαθμό που ο ίδιος οφείλει να πραγματώσει τις όποιες θετικές υποσχέσεις έδινε με την Πρώτη Συμφωνία του, ή ακόμα να πιστοποιήσει πως η ποιότητα της συμφωνικής μουσικής του παραμένει σταθερή και δεν υπήρξε ευκαιριακό φαινόμενο, σε περίπτωση βέβαια που η προηγούμενη πρώτη του αποτελεί κορυφαίο έργο (κάτι που συμβαίνει, ας πούμε για παράδειγμα, στις πρώτες συμφωνίες του Johannes Brahms και του Joachim Raff).

Η Δεύτερη Συμφωνία του Alexander von Zemlinsky που συνετέθη κατά το έτος 1897 είναι σίγουρα μια από τις μεγαλειωδέστερες και επιδραστικότερες στην ιστορία της κλασσικής μουσικής και ορίζει με τον τρόπο της ένα standard του ύστερου βιεννέζικου ρομαντισμού.
Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Brahms και σχεδόν ταυτόχρονα με τον θάνατο του Bruckner ο Zemlinsky με αυτό το έργο καταδεικνύει ότι o αυστρογερμανικός ρομαντισμός του τέλους του 19ου αιώνα, διατηρεί την απρόσκοπτη συνέχειά του τόσο στο πρόσωπό του, καθώς βέβαια και στην καινοτομική σχολή και δομή της "Νέας Συμφωνίας" του Gustav Mahler και του Hans Rott.

Την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σλοβακίας διευθύνει ο Edgar Seipenbusch.





Ο Felix Weingartner έμεινε βέβαια στην ιστορία της κλασσικής μουσικής ως ένας από τους πιο φημισμένους μαέστρους της εποχής του, και οι ερμηνείες του πάνω σε Beethoven και Schubert είναι πλέον "εκ των ουκ άνευ". Ωστόσο η αμιγής συνθετική δραστηριότητά του κάθε άλλο παρά πάρεργο ή σε δεύτερη μοίρα κατέληξε, αν αναλογιστούμε τόσο τις υπέροχες έξι συμφωνίες του (πραγματικά η μία καλύτερη από την άλλη), όσο και τα θαυμαστά συμφωνικά ποιήματά του (όπως αίφνης ο "Βασιλιάς Ληρ" πάνω στο έργο του Shakespeare), χωρίς να ξεχνούμε ακόμα την μουσική δωματίου του, από την οποία αναθυμάμαι για παράδειγμα τα απίστευτης ομορφιάς Sextet Op.33 και Octet Op.73.
Η Δεύτερη Συμφωνία του Weingartner που συνετέθη κατά το έτος 1900 επεκτείνει και οριστικοποιεί τις υποσχέσεις ποιότητας που έδινε με την Πρώτη Συμφωνία του μιας και ο συνθέτης και μαέστρος εκδιπλώνει εδώ το ταλέντο του με μεγάλη αυτοπεποίθηση πραγμάτωσης και με ιδιαίτερα ευφυή, θα έλεγα, εκλεκτισμό όσον αφορά την πρόσμιξη του ρομαντισμού με τον πρώιμο αυστριακό μοντερνισμό των αρχών του 20ού αιώνα.

Την Συμφωνική Ορχήστρα της Βασιλείας διευθύνει ο Marko Letonja.





Όσο δε για την Δεύτερη του μεγάλου Ούγγρου μαίτρ Ernő Dohnányi (ή Ernst von Dohnányi με το όνομά του στην εκγερμανισμένη εκδοχή του) τα λόγια ίσως περιττεύουν. Σαφώς σε πιο υψηλό επίπεδο από την -σίγουρα πολύ καλή- πρώτη του, ένα πραγματικό αριστούργημα που συνετέθη το 1945 όταν ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωνε και η προσδοκία της ειρήνης, της ανάπτυξης και της μεταπολεμικής άνθησης είναι κάτι περισσότερη από φανερή στις απίστευτα ευρηματικές και δεξιοτεχνικές νότες και συγχορδίες του.

Την Φιλαρμονική του BBC διευθύνει ο Matthias Barmet.





Friday, September 14, 2012

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΦΘΙΝΟΠΩΡΩΝ

Κατ' εκείνο το ιδιαζόντως νωχελικό
Φθινοπωρινό βράδυ ο κόσμος ήταν

Όλως απορροφημένος στις ήρεμες
Συζητήσεις και τις κατά το πλείστον

Ανειρμικές συμπαραδηλώσεις των
Νοημάτων και των πορισμάτων· η

Ζωή έδειχνε αυτή τη φορά καθαρά
Ανθρώπινη και ακόμη περισσότερο

αυτοσκοπούμενη

Δίχως καμμία επειγότητα και βιάση
Προς τα ατμώδη συμβεβηκότα του

χρόνου,

Ει μη μόνον με το ζωηρόθυμο κλέος
Της αυθορμησίας ότε αυτή σωρεύει

με χαρωπή οντοφρένεια

την μία φωταυγή ομιλία πάνω

στην άλλη,

Ενώ οι άνθρωποι είχαν σαφώς διεγγίσει
Την ευκρινέστερη εικόνα μιας Αλήθειας

Με διακριτικό τρόπο πιο αληθινής της
Δεδομένης από τον έξω συμφυρμό του

πραγματικού,

Την οποία, ακόμη, δεν θα είχε λόγο να
Την αιτήσει κάποιος συνειδητή· άπασα

Η συνομήγυρις των παρευρισκομένων
Διακριτή ανά παρέες και μεμονωμένα

άτομα

Συνήθροιζε μια υπαρξιακή δημοκρατία
Του Καφέ, το οποίο εν συνόλω μάλιστα

εφάνταζε

Ως το τελικό καταστάλαγμα της Ιστορίας·
Τα δένδρα με τα πελώρια φύλλα τους δεν

Εκάλυπταν τίποτε άλλο ει μη εαυτούς που
Είχαν αφεθεί προσώρας έξωθεν του Οίκου

Ενώ οι σερβιτόρες όμοιες με χερουβείμ στην
Όλως αιφνιδίως περιστασιακή αυτήν Εδέμ

Προσήνεγκαν τον ένα πλήρη δίσκο μετά
Τον άλλον ωσεί αγγέλματα αληθή εκ των

πλέον

Απροσίτων και δυσθεωρήτων επιτελείων
Μιας παγκόσμιας ψυχής κι ενός ραγδαίου

οίστρου

που συνετελούντο

Θα έλεγε κανείς σχεδόν αυτοματικά με την
Οιονεί ατομικότητα του καθενός· εν τη δε

Κατειλημμένη αιώρα γλυκοεστάλαζε ουσία
Των ανθέων η νεαρή θηλυκή φωταψία του

Έρωτα,

Στίλβουσα και σεληνόχρους η επιδερμίδα
Της και με την κορμοστασιά μιας άθικτης

στο χρόνο

Αγάπης

Εφάνταζε ως η δικαίωση κάθε τάσης για
Μορφή στο κόσμο, μια απτή αυτοτέλεια

και αυτενδελέχεια

για το λογαριασμό παντός ορατού·

Ον και μη ον, υπάρχει θεός ή δεν υπάρχει,
Έχει λόγο η ζωή ή δεν έχει, ποιο το νόημα

Της Ιστορίας και αν πραγματικά υπάρχει,
Αυτά και άλλα πολλά τα των ανθρώπων

κοινά ή όχι

ερωτήματα

Όσο προχωρούσε η ώρα

Γινόταν ολοένα και πιο φανερό πως η
Παρακείμενη λεωφόρος αδυνατούσε


Να τα υπενθυμίσει μέσα από τις κόρνες,
Τις συγχισμένες βοές, τα φρεναρίσματα


Και τις επιταχύνσεις των επιβιωτών ωρών
Προς ένα εξέφωτο των θαυμάτων τέτοιο,

Που ποτέ δεν φάνηκε πως χρειαζόταν
Κάτι περισσότερο από τον εαυτό του

για να υπάρξει·




Saturday, September 8, 2012

Ο ΙΩΒΗΛΑΙΟΣ ΟΡΙΖΩΝ

Στην πλατεία τα υπαίθρια τραπέζια Και τα καθίσματα εκτείνονταν καθ' όλο το πλάτος και τη σφαίρα του γνωστού αγνώστου κόσμου, Οι άνθρωποι υπήρχαν εκεί σαν από Πάντοτε, μια ακάθεκτη οπτασία της Σάρκας σε ένα πανοραμικό πνεύμα, Μια αστραπή που φάνηκε εξ αρχής να φωτίζει Το απέραντο αστικό σκοτάδι γύρω Από τον μεγάλο κρατήρα της ζωής Όταν φυγαδεύθηκε από τον ουρανό Στην γη και μια αμείλικτη απόβαση στη Μορφή· Οι εύθυμες βοές, οι ηχηρές κρούσεις Των ποτηριών, τα ελευθεριάζοντα γέλια και οι συχνά φωταγωγημένες Συζητήσεις μεταξύ των θαμώνων που Ώριζαν σχεδόν τον όλο πληθυσμό της γης Έκαναν φανερό ότι μια μεγάλη νίκη Είχε οσαύτως επιτευχθεί έναντι ενός Δεσποτικού Αγνώστου που περιήρχετο Εδώ και ανέμελο καιρό σε γενικευμένη λήθη· Οι άνθρωποι με ισχυρή την φλόγα του Παρόντος δεν έδειχναν να'χουν χρεία πράγματος άλλου Πέραν των ήδη εαυτών τους Και μιας τρελλής εκστατικής αγκαλιάς Με το άλλο φύλο· στο κέντρο μάλιστα Της οικουμενικής πλατείας υψώνετο ως Τοτέμ ένας μεσαιωνικός πύργος ο οποίος Έφθανε ως τον ουρανό ενώ το εσωτερικό Του μαίνετο στις φλόγες από πολύν καιρό Δίχως ωστόσο να καταρρέει ποτέ, Ολοένα απορρέαν άνθρωποι από κεί οι Οποίοι και γρήγορα αναζητούσαν μιαν άδεια θέση στο πλήθος καθώς Η μία παγκόσμια γιορτή έδειχνε ως ένας Αυτοσκοπός· υπήρχαν επίσης παντού τα αιωνόβια δένδρα Που έσκεπαν με τις υγρές ανοιξιάτικες Φυλλωσιές τους την απείραχτη νιότη του Αιώνα, Ενώ οι πάγκοι των μικροπωλητών πέριξ Των κοσμοσυρροών έδειχναν και αυτοί να μετέχουν της όλης μεθέξεως Με μια καθαρά αυτοαναφορική αλήθεια Του ανθρώπου που δεν είχε να κάνει με Την Ιστορία, τον θεό, το μέλλον απολύτως Τίποτε, καθώς τίποτ' εξ ίσου δεν έδειχνε με τον εαυτό του ανοίκειο πλέον, Μονάχα δυο τρεις πάγκοι αναστατωμένοι Στα περιθώρια της μεγάλης ώσμωσης των πληθυσμών Που δεν ήταν ωστόσο εύκολα ορατοί απ' όλους, Και στις γωνιές παραφυλούσαν δαίμονες Μαυροντυμένοι κι αβυσσαίοι με το τροχό και την νύχτα στο φθονερό τους βλέμμα, Που δεν έπαυαν ούτε στιγμή να ψάχνουν Αφορμή και δικαιολογίες ουράνιες για να εγχύσουν αίμα σκοτεινό και ιστορία στις ολόφρεσκες νεαρές φλέβες της Γης, Ενώ η Μεγάλη Μουσική του Κόσμου Που ακουγότανε παντού γύρω τους είναι αλήθεια πως δεν φαινόταν να καλύπτει αρκετά την εξόριστη, λυσσώδη σιωπή τους·

Tuesday, September 4, 2012

VINCENZO BELLINI: Norma (Casta Diva) by Anna Netrebko



Σίγουρα, από τις καλύτερες ερμηνείες πάνω στην πολύ γνωστή άρια από την όπερα του Bellini. Ιδανική η Netrebko στον ρόλο της Norma με εξαιρετικό ηχόχρωμα όπως πάντα στη φωνή της.
Την Συμφωνική Ορχήστρα της Όπερας του Μπάντεν-Μπάντεν διευθύνει ο Marco Armiliato.
Ανοίξτε αρκετά την ένταση των ηχείων του pc σας, γιατί ο ήχος στο βίντεο δεν είναι ιδιαίτερα ενισχυμένος.